زَبور 2 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

هُدائے بادشاهَ کئیت، پادانی کپێت

¹ آ دگه کئوم په چے شۆرشَ کننت و راج چیا مُپت و ناهودگێن پندلَ سازنت؟

² جهانئے بادشاه تئیارَ بنت و هاکم یکجاه مُچّ، هُداوند و آییئے مَسیهئے هِلاپا اۆشتنت:

³ ”بیاێت تان آیانی ساد و بندان ببُرّێن و زمزیلانِش بسندێن.“

⁴ هُداوند که آسمانا بادشاهیَ کنت کندیت و آیان مَسکرا کنت.

⁵ آ وهدا وتی هِژمئے تها گۆن آیان هبرَ کنت، وتی گَزبئے تها آیانَ تُرسێنیت:

⁶ ”من وتی بادشاه، وتی پاک و گچێنیێن کۆه، سَهیونئے سرا نندارێنتگ.“

⁷ نون هُداوندئے هُکما درشانَ کنان که منا گوَشتی: ”تئو منی بچّ ائے، مرۆچی من ترا پێدا کرتگ.

⁸ چه من بلۆٹ تان کئومان تئیی میراس بکنان و زمینئے چارێن کُنڈانی راجان تئیی سئوگات.

⁹ گۆن آسنێن اَساے آیان پرۆشَ دئیئے و کونزگانی پئیما هورت هورتِشَ کنئے.“

¹⁰ پمێشکا، او بادشاهان! اَگلمند ببێت. اَنچش او جهانئے هاکمان! اَدب بزورێت.

¹¹ په تُرس، هُداوندئے هِزمتا بکنێت و په درَهَگ پادانی کپێت.

¹² چُکّا بچُکّێت چۆ مبیت که زهر بگیپت و شما راهئے نێما گار و بێگواه ببێت، چیا که آ اَناگت بْرانزَ گیپت. بَهتاور هما اَنت که آییئے مئیار و باهۆٹَ بنت.