زَبور 140 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانامنا چه بدکاران برکّێن په سازگر و وش‌اَلهانانی سالارا. داوودئے زَبور. 1 هُداوند! منا چه بدکاران پهرێز و چه هِژمناکان برکّێن، 2 چه همایان که وتی دلا بدێن پندلَ سازنت و هر رۆچ جنگے پادَ کننت. 3 وتی زبانا چۆ مارا تێزَ کننت و گرّمارئے زهرِش لُنٹانی چێرا اِنت. اۆشت... 4 هُداوند! منا چه بدکارانی دستا دور بدار و چه هِژمناکان برَکّێن که په منی پادان دام سازگا اَنت. 5 گُروناکان په من دام چێر گێتکگ، دامی چمّگ. منی راها تَلکِش چێر کرتگ. اۆشت... 6 گۆن هُداوندا گوَشان: ”تئو منی هُدا ائے.“ منی پریات و زاریا گۆش دار، او هُداوند! 7 او هُداوند، منی مُهکمێن هُداوند و رکّێنۆک! جنْگئے رۆچا تئو منی سرئے نِگهپانی کرت. 8 هُداوند! بدکارانی اَرمانان پوره مکن، وهدے اُرشَ کننت آیانی پندلان سۆبێن بئیگا مئیل. اۆشت... 9 آیان که منا اَنگِرّ کرتگ، آیانی لُنٹانی بدی، آیانی جندئے سرا بکَپات. 10 رۆکێن اِشکرِش سرا رِچات، آسا دئور دئیگ باتنت و پوجگلێن کَڈّان بُڈّاتنت و هچبر در آتک مکناتنت. 11 پلێنڈ مئے سرڈگارا آباد مباتنت، هِژمناکانی سرا بلاهے کپات. 12 منَ زانان که هُداوند په بزّگان دادرسی و په هاجتمندان اَدل و انساپَ کنت. 13 پهرێزکار زلور تئیی نامئے شُگرا گِرنت و نێکدل تئیی بارگاها جَهمنندَ بنت. |
© 2016-22 Wycliffe Bible Translators, Inc.
Wycliffe Bible Translators, Inc.