زَبور 14 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

نادانَ گوَشیت: ”هُداے نێست“

په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. داوودئے زَبور.

¹ نادان وتی دلا گوَشیت: ”هُداے نێست.“ اے پلیت اَنت و کارِش سِلّ و گَنده، نێک‌کارے نێست.

² هُداوند چه آسمانا بنی آدما چاریت تان بگندیت بارێن داناے هست که هُدائے شۆهازا اِنت.

³ سجّهێنان وتی راه گار داتگ، هۆریگا پلیت بوتگ‌اَنت، نێک‌کارے نێست، یکّے هم نێست.

⁴ بدکار هچبر سرپدَ نبنت؟ اے منی کئوما اَنچشَ ورنت که مردم نگنَ ورنت و هُداوندا هچ تئوارَ نکننت.

⁵ بله اۆدا وتی تُرسئے تها بُڈّنت، چیا که هُدا گۆن پهرێزکارانی نَسل و پدرێچا اِنت.

⁶ شما سِتم دیستگێنانی شئوربندیان ریشکندَ کنێت، بله هُدا اِشانی پناهگاه اِنت.

⁷ کَسے چه سَهیونا بیایات و اِسراییلا برَکّێنات. وهدے هُداوند وشبهتیا په وتی کئوما پِرَ ترّێنیت، آکوب گَل و بالَ بیت و اِسراییل شادهیَ کنت.