زَبور 121 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

هُداوند منی کُمکّ کنۆک اِنت

دێم په اورشَلیما بُرزاد رئوگئے سئوتے.

¹ چمّان دێم په کۆها چستَ کنان منا کُمکّ چه کجا رسیت؟

² منا کُمکّ چه هُداوندا رسیت، هما که آسمان و زمینی اَڈّ کرتگ‌اَنت.

³ آ نئیلیت که تئیی پاد بلکُشیت، آ که تئیی نِگهپانیا کنت وابَ نکپیت.

⁴ هئو، آ که اِسراییلئے نِگهپان اِنت نئوپسیت و وابَ نکپیت.

⁵ هُداوند وت تئیی نِگهپان اِنت، هُداوند تئیی راستێن نێمگا ساهگ اِنت.

⁶ رۆچ، ترا رۆچا آزارَ ندنت و نه ماه، شپا.

⁷ هُداوند ترا چه هر بدیا دورَ داریت، تئیی زِندئے نِگهپان اِنت،

⁸ هُداوند تئیی هر رئوَگ و آیگئے نِگهپان اِنت انّون و تان اَبد.