زَبور 120 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

منا چه پرێبکاران برَکّێن

دێم په اورشَلیما برزاد رئوگئے سئوتے.

¹ وتی سکّی و سۆریانی وهدا من گۆن هُداوندا پریات کرت و آییا منا پَسّئو دات.

² ”او هُداوند! منا چه درۆگبندێن لُنٹ و پرێبکارێن دَپان برَکّێن.“

³ او پرێبکارێن دپ! هُداوند ترا چے بدنت و چِد و گێش گۆن تئو چے بکنت؟

⁴ ترا گۆن جنگۆلانی تێزێن تیر و گۆن رۆکێن اِشکران سزا دنت.

⁵ اپسۆز په من که مێشێکئے مُلکا نِشتگان، که من کێدَرئے گِدانان جَهمنند آن.

⁶ من گۆن چُشێن مردمان زند گوازێنگا دَم بُرتگ که چه سُهل و اێمنیا نپرتَ کننت.

⁷ سُهل و اێمنی پسُندێن مردمے آن بله هر وهدا که هبرے کنان، اے جنْگا پادَ کاینت.