زَبور 101 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

وپادارێن مردم شۆهازَ کنان

داوودئے زَبور.

¹ مِهر و اَدلئے سئوتا جنان، ترا نازێنان، او هُداوند!

² بێمئیاریئے راها رئوان. منی کرّا کدی کائے؟ گۆن دلپهکی وتی لۆگا زندَ گوازێنان.

³ وتی چمّان سِلّ و بَژّناکێن چیزّانی چارَگا نئیلان، چه ناراهێن کاران بێزار آن، منا گۆن چُشێن چیزّان کار نێست.

⁴ گُمراه‌دلێن مردمان چه وت دورَ داران، منا گۆن هچّ بدیێا کارَ نبیت.

⁵ گار و گُمسارَ کنان هماییا که وتی همساهگئے باپُشتا هبرَ کنت. هچّ پُرکبرێن چمّ و گروناکێن دلێئے اۆپارا نکنان.

⁶ منی چمّ زمینئے سرا وپادارێن مردم شۆهازَ کننت تانکه گۆن من جَهمنند ببنت، هما کَس منی هزمتکار بوتَ کنت که په بێمئیاریَ گَردیت.

⁷ پرێبکارا منی لۆگا جاگهَ نبیت و درۆگبند منی هزمتا کرتَ نکنت.

⁸ هر سُهبا مُلکئے سجّهێن بدکاران تباهَ کنان، رَدکاران چه هُداوندئے شهرا گار و گُمسارَ کنان.