زَبور 100 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

هُداوند نێک اِنت و مِهری اَبدمان

شُگرگزاریئے زَبورے.

¹ او سجّهێن زمین! په هُداوندا شادمانیئے گوانکا بجن.

² هُداوندا په شادهی پرستش کنێت، گۆن شادمانیئے سئوتان آییئے بارگاها بیاێت.

³ بزانێت که هُداوند، هُدا اِنت، هماییا مارا اَڈّ کرتگ و ما هماییئیگ اێن، ما آییئے کئوم، آییئے چَراگاهئے رمگ اێن.

⁴ آییئے دروازگان گۆن شُگرگزاری بپُترێت و آییئے بارگاها گۆن ستا و سنا. آییئے شُگرا بگرێت و آییئے ناما بساڑاێت،

⁵ که هُداوند نێک اِنت و مِهری اَبدمان، آییئے وپاداری نَسلانی نَسل برجاهَ مانیت.