پێدایش 20 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

اِبراهێم و اَبیمَلِک

¹ اِبراهێم چه اۆدا لڈِّت و نِگێبئے دَمگا شت و کادِش و شورئے نیاما جَهمنند بوت. تان چیزّے وهدا گِرارا دَرامدێئے پئیما زندی گوازێنت.

² اِبراهێما وتی جَن سارَهئے بارئوا گوَشت: ”منی گُهار اِنت.“ گڑا گِرارئے بادشاه اَبیمَلِکا وتی مردم رئوان داتنت و سارَهی وتی کِرّا بُرت.

³ بله شپا هُدا اَبیمَلِکئے وابا آتک و گوَشتی: ”بچار، اے جنێن که تئو برتگ، تئو اِشیئے سئوَبا مِرئے. اے سور کرتگێنے.“

⁴ اَبیمَلِک اَنگت سارَهئے نزّیکّا نشُتگ‌اَت، گوَشتی: ”او منی هُداوند! بێگُناهێن کئومے تباهَ کنئے؟

⁵ اِبراهێما وت گۆن من نگوَشت: ’اے منی گهار اِنت‘؟ و سارَها وت نگوَشت: ’اے منی برات اِنت‘؟ من اے کار گۆن ساپێن دل و پاکێن دستے کرتگ.“

⁶ هُدایا گوَشت: ”هئو! منَ زانان که تئو اے کار گۆن ساپێن دلے کرتگ و من هم ترا نه‌اِشت که منی گُنهکار ببئے، پمێشکا من ترا اے جنێنئے دست جنَگا نه‌اِشت.

⁷ نون اے مردئے جَنا بِدئے. اے مرد نَبیے. په تئو دْوا کنت و تئو زندگَ مانئے. بله اگن اے مردئے جَنا مدئیئے، دلجم بئے که تئیی جند و تئیی سجّهێن مردم اَلّما مرنت.“

⁸ اَبیمَلِک سُهبا ماهلّه پاد آتک، وتی سجّهێن هِزمتکاری لۆٹاێنتنت و هرچے که بوتگ‌اَت، سجّهێن هالی داتنت. آیان سکّ تُرست.

⁹ گڑا اَبیمَلِکا اِبراهێم لۆٹاێنت و گوَشت: ”تئو چێا گۆن ما چُش کرت؟ من تئیی کجام کار هراب کرتگ‌اَت که تئو منی جند و منی مُلک چُشێن مزنێن گناهے سرا داتنت؟ تئو گۆن من اَنچێن کارے کرت که کَسّ گۆن کَسّا نکنت.“

¹⁰ اَبیمَلِکا چه اِبراهێما جُست کرت: ”تئیی دلا چے هست‌اَت که چُشِت کرت؟“

¹¹ اِبراهێما پَسّئو دات: ”من وتی دلا گوَشت اِدا هچّ هُداتُرسی نێست و منی لۆگیئے سئوَبا مردم منا کُشنت.

¹² سارَه چۆناها وَه منی گهار اِنت که منی پتئے چُکّ اِنت، بِلّ تُرے منی ماتئے چُکّ نه‌اِنت، بله رندا ما سور کرت و آ منی لۆگی بوت.

¹³ وهدے هُدایا منا چه منی پتئے لۆگا دَرپَدَر کرت، من گۆن سارَها گوَشت: ’اگن منا دۆستَ دارئے، هر جاگه که رئوێن، بگوَش: ”اے منی برات اِنت.“‘“

¹⁴ گڑا اَبیمَلِکا پَس و گۆک و گُلام و مۆلد آورت و اِبراهێمارا دات و آییئے لۆگی سارَهی پِر ترّێنت.

¹⁵ اَبیمَلِکا گوَشت: ”منی مُلک تئیی دێما اِنت، هر جاه که ترا دۆستَ بیت همۆدا بِنند.“

¹⁶ گۆن سارَها گوَشتی: ”من تئیی براتا هزار نُگرهَ دئیان. تئیی سجّهێن مردمانی دێما اے مَلاما پُرَّ کنان که تئو هچّ رَدیے نکرتگ.“

¹⁷ گڑا اِبراهێما هُدائے کِرّا دْوا کرت و هُدایا اَبیمَلِک، آییئے لۆگی و آییئے مۆلد دْراه کرتنت که پدا چُکّ آورت بکننت،

¹⁸ چێا که هُداوندا اِبراهێمئے جَن سارَهئے سئوَبا اَبیمَلِکئے لۆگئے سجّهێن جنێن چُکبَند کرتگ‌اَتنت.