دَرگوَز 10 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

هَشتُمی کَهر: مَدَگ

¹ هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”پِرئونئے کرّا برئو. من پِرئونئے دل و آییئے هِزمتکارانی دل پمێشکا سِنگ کرتگ‌اَنت که وتی اے نشانیان آیانی دێما زاهر بکنان و

² شما گۆن وتی چُکّ و نُماسگان کِسّه بکنێت که من چۆن مِسری لئیب داشتنت و آیانی نیاما وتی نشانی زاهر کرتنت، تانکه شما بزانێت که من هُداوند آن.“

³ موسّا و هارون پِرئونئے کرّا شتنت و گوَشتِش: ”هُداوند، اِبرانیانی هُدا چُشَ گوَشیت: ’تان کدێن گروناکَ بئے و منی دێما اۆشتئے و وتا بێکِبرَ نکنئے؟ منی مهلوکا بِلّ که رئوت و منا پرستشَ کنت.

⁴ اگن منی مهلوکا رئوگا مئیلئے، بچار، من باندا تئیی مُلکا مَدَگے مانَ رێچان.

⁵ مَدَگ سجّهێن مُلکا اَنچُشَ پۆشیت که کَسّ زمینا دیستَ نکنت. هرچے که چه ترۆنگلا پَشت کپتگ، مدَگِشَ وارت. تئیی هَمُک درچک و دار که زمینا رُدیت، آییا هم ورنت.

⁶ مَدَگ تئیی و تئیی هِزمتکار و سجّهێن مِسریانی لۆگان اَنچۆ مانَ رِچنت که شمئے پت و پیرُکان ندیستگ، چه هما وهدا بگر که آ اے زمینا بوتگ‌اَنت، تان اے وهدا.‘“ موسّایا پُشت مان دات و چه پِرئونئے کرّا شت.

⁷ هِزمتکاران گۆن پِرئونا گوَشت: ”تان کدی اے مرد مئے گُٹّا لۆپ اِنت؟ بِلّی مردمَ رئونت و وتی هُداوندێن هُدائے پرستشا کننت. مِسر تباه اِنت، تئو اَنگت سرپدَ نبئے؟“

⁸ موسّا و هارونِش پدا پِرئونئے کرّا آورتنت و پِرئونا گۆن آیان گوَشت: ”برئوێت و وتی هُداوندێن هُدایا پرستش بکنێت. چه شما کئے کئے رئوت؟“

⁹ موسّایا گوَشت: ”ما گۆن وتی وَرنا و پیرێنانَ رئوێن. گۆن وتی مردێن‌چُکّ و جنێن‌چُکّان، گۆن وتی پَس و گۆکانَ رئوێن. چێا که مارا په هُداوندا جشنے گِرگی اِنت.“

¹⁰ پِرئونا گوَشت: ”هُداوند اَلّما شمئے پُشت و پناه بوتگ‌اَت، اگن من شمارا گۆن چُکّان رئوگا بِشْتێن. بچار، شمارا پَکّایا رَدێن کارے دلا اِنت.

¹¹ اِنّه، تهنا شما مردێن برئوێت و هُداوندا پرستش بکنێت. شمئے لۆٹ همے بوتگ.“ موسّا و هارونِش چه پِرئونئے کِرّا گلّێنتنت.

¹² هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”وتی دستا مِسرئے مُلکئے سرا شهار دئے که مَدَگ مِسرئے سرا اُرش بکننت و مُلکئے سجّهێن درچک و داران بوَرنت، هرچے که چه ترۆنگلا رَکِّتگ.“

¹³ موسّایا وتی اَسا مِسرئے مُلکئے سرا شهار دات. چه هُداوندئے هُکما آ سجّهێن رۆچا و سجّهێن شپا مُلکا رۆدراتکی گواتێا سر کرت. تان سُهبا گواتا مُلک چه مَدَگا پُرّ کرتگ‌اَت.

¹⁴ سجّهێن مِسرئے مُلکا مَدَگ کپت و سَرجمێن مِسرا مان رِتک. مَدَگئے چُشێن سِهر نه پێسرا بوتگ و نه دێمترا بیت.

¹⁵ سَرجمێن زمینِش پۆشِت و سیاه سیاه کرت. زمینئے هما سجّهێن درچک و دار و درچکانی هما سجّهێن نیبگ که چه ترۆنگلا رَکِّتگ‌اَتنت، مَدَگان وارتنت. سَرجمێن مِسرا هچّ سبزێن چیزّے پَشت نکپت، نه درچکے، نه کاهے.

¹⁶ پِرئونا دمانا موسّا و هارون گْوانک جت و گوَشتنت: ”من شمئے هُداوندێن هُدائے و شمئے گُنهکار آن.

¹⁷ اے یکّێن رندا منی گناها ببکشێت و چه وتی هُداوندێن هُدایا دْوا بلۆٹێت که اے مَلکَموتا چه منی سرا بٹَگلێنیت.“

¹⁸ موسّا چه پِرئونئے کرّا شت و چه هُداوندا دْوایی لۆٹت.

¹⁹ هُداوندا گواتئے دێم تَرّێنت و سکّێن تْرندێن رۆنِندی گواتے کرت. گواتا مَدَگ برت و سُهرزِرا دئور داتنت. سجّهێن مِسرا یکّ دانَگے مَدَگ هم پَشت نکپت.

²⁰ بله هُداوندا پِرئونئے دل سِنگ کرت و آییا اِسراییلی رئوگا نه‌اِشتنت.

نُهُمی کَهر: تهاری

²¹ هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”وتی دستا آسمانئے نێمگا شهار دئے که مِسرئے مُلکا تهاریے مان بشانیت، اَنچێن بَزێن تهاریے که چمّ په چمّا گِندگ مبیت.“

²² موسّایا وتی دست آسمانئے نێمگا شهار دات و بَزێن تهاریێا سجّهێن مِسر تان سئے رۆچا مان پۆشِت.

²³ تان سئے رۆچا کسّا کسّ ندیست و کسّ چه وتی جاگها پاد نئیاتک. بله اِسراییلیانی سجّهێن هَنکێن رُژنا اَتنت.

²⁴ پِرئونا موسّا لۆٹاێنت و گوَشتی: ”برئوێت و هُداوندئے پرستشا بکنێت. بَسّ شمئے رمگ و گۆرُم همِدا دارگَ بنت. وتی چُکّان هم برێت گۆن.“

²⁵ موسّایا گوَشت: ”تئو باید اِنت مارا هِلاریگ و سۆچَگی کُربانیگانی برَگا هم بِلّئے که ما په وتی هُداوندێن هُدایا کُربانیگِش بکنێن.

²⁶ باید اِنت ما وتی مال و دَلوَتان هم ببَرێن گۆن. یکّ سْرُمبے هم پَشت مکپیت، چێا که ما چه اِشان لهتێن په وتی هُداوندێن هُدایا گچێنَ کنێن و تانکه ما اۆدا سَر مبێن، نزانێن کجامیا په هُداوندا کُربانیگ بکنێن.“

²⁷ هُداوندا پِرئونئے دل سِنگ کرت و پِرئون آیانی رئوگا رازیگ نبوت.

²⁸ پِرئونا گۆن موسّایا گوَشت: ”ٹَگَل چه منی دێما! هبردار. دگه برے منی دێما نکپئے. منی دێما کپتئے، تئیی مَرک اِنت.“

²⁹ موسّایا گوَشت: ”هرچے تئو گوَشئے. من دگه برے تئیی دێما نکپان.“