دانیال 5 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

دیوالئے نبشته

¹ بادشاه بِلشازَرا بلاهێن داوَتے دات. وتی هزار میر و مهتِری مهمان کرت و اِشانی دێما شرابی وارت.

² وهدے بِلشازَرا شرابئے تام چشت، هُکمی دات که هما تلاه و نُگرهێن دَرپ آرگ ببنت که آییئے پیرُک نِبوکَدنِزَرا چه اورشَلیمئے مزنێن پرستشگاها، چه هُدائے لۆگا آورتگ‌اَتنت تانکه بادشاه، آییئے میر و مهتِر، آییئے جَن و سُریَت اِشانی تها بنۆشنت.

³ گڑا هما تلاهێن دَرپِش آورتنت که چه اورشَلیما، چه هُدائے پرستشگاها آوار جنگ بوتگ‌اَتنت. بادشاه، آییئے میر و مهتِران، آییئے جَنان و سُریَتان اِشانی تها شراب وارت.

⁴ آیان شراب وارت و تلاه، نُگره، بْرنج، آسن، دار و سِنگێن هُدایانی ستا کرت.

⁵ اَناگها مردمی دستێئے لنکُک زاهر بوتنت و چِراگدانئے دومی نێمگا، شاهی کلاتئے دیوالئے دۆنئے سرا نبشته کنگا لگّتنت. بادشاها نبشته کنۆکێن دستئے پُشت دیست.

⁶ نون بادشاهئے دێم زرد ترِّت و آییا اَنچێن تُرسے دلا کپت که سْرێنئے بند و بۆگی شُل بوتنت و کۆنڈی اَنچۆ لَرزِتنت که گۆن یکدومیا لگّتنت.

⁷ بادشاها کُوکّار کرت و هُکم دات که ساهر، نجومی و اِستارزانتان بیارێت. گۆن بابِلئے دانایان گوَشتی: ”هما کَس که اے نبشتها بوانیت و مانا بکنت، آ جَمورنگێن گُد و تلاهێن هارے گْورا دئیگَ بیت و بادشاهیئے سئیمی هُکمران کنگَ بیت.“

⁸ گڑا بادشاهئے سجّهێن داناێن مردم آتکنت، بله کَسّا نبشته وانت و په بادشاها مانا کرت نکرت.

⁹ نون بادشاه بِلشازَر گێشتر پرێشان بوت. آییئے دێم گێشتر زَرد تَرِّت. آییئے میر و مهتر هئیران بوتنت.

¹⁰ شَهبانُکا وهدے بادشاه و آییئے هاسێن مردمانی تئوار اِشکت، دیوانجاها آتک و گۆن بادشاها گوَشتی: ”او بادشاه! مُدام زندگ باتئے. وتا پرێشان مکن و وتی دێما زَرد مترّێن.

¹¹ تئیی بادشاهیا مردے هست که آییا پاکێن هُدایانی روه مان اِنت و تئیی پیرُکئے دئورا گِندَگ بوتگ که آییا باتنی رُژنایی، سَرپدی و هکمت و هُدایانی ڈئولێن داناییے گۆن. تئیی بادشاهێن پیرُک، نِبوکَدنِزَرا اے مَرد جادوگر، ساهر، نجومی و اِستارزانتانی مستر کرتگ‌اَت،

¹² چێا که اے دانیال، که بادشاها آییئے نام بِلْتِشازَر کرتگ، اِشیا اَجبێن روهے، زانت و سرپدیے هست‌اَت. آ واب و چاچانی مانا کنگ و گرانێن جێڑهانی گیشّێنگا سکّ بلد اَت. دانیالا لۆٹاێن، هما ترا اِشیئے مانایا گوَشتَ کنت.“

¹³ گڑا دانیال، بادشاهئے دێما آرگ بوت. بادشاها گۆن دانیالا گوَشت: ”تئو هما دانیال ائے که چه یَهودائے دَرانڈێهان اِنت، هما که منی بادشاهێن پیرُکا چه یَهودایا آورتگ‌اَنت؟

¹⁴ من انّون سهیگ بوتگان که ترا هُدایانی روهے مان اِنت و ترا باتنی رُژنایی، سَرپدی و اجبێن هکمتے هست.

¹⁵ منی دێما انّون دانا و ساهِر آرگ بوتگ‌اَنت که اے نبشتها بواننت و په من مانا بکننت، بله آیان مانا کرت نکرت.

¹⁶ بله من تئیی بارئوا اِشکتگ که تئو مانا کرتَ کنئے و جیڑهانی گیشّ و گیوارا بلد ائے. اگن تئو اے نبشتها وانت و مانا کرت بکنئے، ترا جَمورنگێن گُد و تلاهێن هارے گْوَرا دئیگَ بیت و تئو، بادشاهیئے سئیمی هُکمران کنگَ بئے.“

نبشتهئے مانا

¹⁷ گڑا دانیالا گۆن بادشاها گوَشت: ”وتی ٹێکی و تُهپهان وتی کِرّا کن و دادان په دگه کَسێا اێر کن. من اے نبشتها چۆنَها وانان و په تئوِ بادشاها مانا کنان.

¹⁸ او بادشاه! بُرزێن ارشئے هُدایا، نِبوکَدنِزَر بزان تئیی پیرُک، بادشاهی، مزنی، شان و شرَپ داتگ‌اَت.

¹⁹ هما مزنیئے سئوَبا که هُدایا داتگ‌اَت، سجّهێن کئوم و راج و هر زبانئے مردم چه تُرسا تئیی پیرکئے دێما لَرزِتنت. کَسے که آییا کُشَگَ لۆٹت، کُشتی و کَسے که آییا کُشگَ نلۆٹت، نَکُشتی. کَسے که آییا مزنی دئیگَ لۆٹت، مزنی‌ایَ دات و کَسے که آییا کمشَرَپ کنگَ لۆٹت، کمشَرَپیَ کرت.

²⁰ بله وهدے آییئے دل پُرکِبر و اَرواه چه گُروناکیا پُرّ بوت، چه بادشاهی تَهتا اێر گێجگ و شان و شئوکتی پَچ گرَگ بوت.

²¹ آ، چه انسانانی درنیاما گلّێنگ بوت و آییئے دل جانوَری دلے جۆڑ کنگ بوت. جنگلی هرانی نیاما جَهمنند بوت، پس و گۆکانی ڈئولا کاه و بوچّ وارێنَگَ بوت و چه آسمانئے نۆدان آییئے بدَن تَرّ کنگَ بوت، تان هما وهدا که زانتی که بُرزێن ارشئے هُدا انسانی بادشاهیانی سرا هُکمران اِنت و هما مردما اِشانی سرا هُکمرانَ کنت که وتَ لۆٹیت.

²² بله او بِلشازَر، نِبوکَدنِزَرئے نماسَگ! اے سجّهێن چیزِّت زانتنت و اَنگت هم گروناکی‌اِت چه وتی دلا در نکرت.

²³ تئو وتارا آسمانی هُداوندئے دێما بُرز زانت و لێکِت و هُکمِت کرت که هُدائے لۆگئے دَرپ تئیی دێما آرگ ببنت. تئو و تئیی میر و مهتِران، تئیی جَنان و سُریَتان اے درپانی تها شراب وارت و تئو نُگره، تلاه، بْرنج، آسن، دار و سِنگێن هُدا ستا کرتنت که نه گندنت، نه اشکُننت و نه سرپدَ بنت. بله تئو هما هُدا شان و شئوکت ندات که تئیی ساه و تئیی سجّهێن راه آییئے دستا اَنت.

²⁴ پمێشکا اے دست، چه هما هُدائے نێمگا دێم دئیگ بوتگ و اے لبز نبشته کنگ بوتگ‌اَنت.

²⁵ نبشته اِش اِنت: ’مِنے، مِنے، تِکِل، پارسین.‘

²⁶ اے لبزانی مانا اِش اَنت: ’مِنے‘ بزان هُدایا تئیی بادشاهیئے رۆچ هساب کرتگ و هلاس کرتگ‌اَنت.

²⁷ ’تِکِل‘ بزان تئو شاهێما وَزن کنگ بوتگئے و اے هبر زانگ بوتگ که تئو سُبَکّ ائے.

²⁸ ’پِرِس‘ بزان تئیی بادشاهی بهر کنگ و ماد و پارسان دئیگ بوتگ.“

²⁹ گڑا بِلشازَرا هُکم دات و دانیالِش جَمورنگێن گُد و تلاهێن هارے گوَرا دات و دانیال، بادشاهیئے سئیمی هُکمران جۆڑ کنگ بوت.

³⁰ هما شپئے شپ بابلیانی بادشاه، بِلشازَر کُشگ بوت.

³¹ گڑا بادشاهی مادێن داریوشا رَسِت. اے وهدا داریوشئے اُمر کِساس شست و دو سال اَت.