دانیال 12 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

هلاسیئے وَهد

¹ آ وهدا میکاییل، هما مزنێن شهزادگ که تئیی مردمانی نِگهپانیا کنت، جاهَ جنت. اَنچێن پرێشانیئے وهدے بیت که کئومانی بُنگێجا بگر تان آ زمانگا هچبر نبوتگ. بله آ وهدا تئیی هما سجّهێن مردم که آیانی نام کتابا نبشته اِنت، رَکّێنگَ بنت و

² بازێنے که زمینئے هاکانی تها واب اِنت، جاهَ جنت، لهتێن په اَبدمانێن زِندا و لهتێن په پَشَلی و اَبدمانێن کَمشرپیا.

³ هما که دانا اَنت، چۆ آسمانئے کُبّهئے رُژناییا دْرپشنت و هما که بازێنێا پهرێزکاریئے نێمگا کارنت، اَبد تان اَبد چۆ اِستاران رُژنا بنت.

⁴ بله تئو، او دانیال، اے هبران رازے بدار و کتابا تان هلاسیئے وهدئے آیگا مُهر بِجَن. بازێنے اِدا و اۆدا رئوت و زانَگ چه گێشا گێشترَ بیت.“

⁵ پدا منِ دانیالا چارت و دیست که دگه دو کَس اَنت، یکّے کئورئے اے دَستا اۆشتاتگ و دومی کئورئے آ دَستا.

⁶ یکّێا گۆن همے لیلُم‌پۆشێن مردا که کئورئے آپئے سربرا اَت، گوَشت: ”اے اجبّتێن کار چینچُک وهدا سَرجمَ بنت؟“

⁷ گڑا من هما لیلُم‌پۆشێن مردئے تئوار اِشکت که کئورئے آپئے سربرا اَت. آییا وتی راستێن و چپّێن دست آسمانئے نێمگا چِست کرتنت و هماییئے سئوگندی وارت که تان اَبد زندگ اِنت. گوَشتی: ”وهدێا، وهدان و نێم وهدا و رَند سَرجمَ بیت، هما وهدا که هُدائے پاکێن مردمانی زۆر و واکَ پرُشیت. نون اے سجّهێن چیزّ پوره و سَرجمَ بنت.“

⁸ من اِشکت بله سرپد نبوتان، گڑا گوَشتُن: ”او منی واجه! اے سجّهێن چیزّانی آسَر چے بیت؟“

⁹ آییا پسّئو دات: ”وتی راها برئو، دانیال! چێا که اے هبر تان هلاسیئے وهدا راز اَنت و مُهر جنَگ بوتگ‌اَنت.

¹⁰ بازێنے وتا ساپ و بێپۆلِنگَ کنت و پَلگارگَ بیت، بله آ که بدکار اَنت وتی بدکاریا دێما برنت. هچّ بدکار سرپدَ نبیت بله دانا سرپدَ بنت.

¹¹ چه هما وهدا که هر رۆچیگێن کُربانیگ بند کنگ و ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناک‘ مِکّ کنگَ بیت، یکّ هزار و دو سد و نئوَد رۆچَ بیت.

¹² بَهتاور هما اِنت که ودارَ کنت و تان یکّ هزار و سئے سد و سی و پنچ رۆچا رَسیت.

¹³ بله تئو وتی راها برئو تان هلاسیئے وهد بیئیت. تئو آرامَ کنئے و پدا، هلاسیئے وهدا په وتی آسَر و آکِبتا جاهَ جنئے.“