3 همے ڈئولا مزناُمرێن جنێنان تالیم بدئے که شَرپدارێن زندے بگوازێننت، باپُشتا هبر مکننت و شرابی مبنت. آ باید اِنت شَرّێن کار و کِردئے درس و سَبکّا بدئینت.
آ چه هر پئیمێن بَدکاری، گَندگی، تَماه و بدێن هئیالان پُرّ و سررێچ بوتگاَنت، چه هَسدّ و کُنّت، هۆن و کۆش، جنْگ و جدل، مَندر و پرێب و بدواهیا پُرّ، مردمانی باپُشتا هبر کنۆک،
تانکه په هُداوندئیگی، هما پئیما که پَلگارتگێنانی ارزش اِنت، آییا گۆن وت بزورێت و وشّاتک بکنێت و هر کُمکّے که چه شما لۆٹیت بکنێت، چێا که آ، بازێن مردمێئے مَدَتکار بوتگ و منی جندئے هم.
بله منا چه تئو یکّ گِلَگے هست که تئو هما جنێن، ایزابِلا سگّگا ائے که وتا پئیگمبرے گوَشیت. آ تالیم دئیگا اِنت و منی هِزمتکاران گُمراه کنگا اِنت. آیان بێراه و رهبندێن وپت و واب و هما کُربانیگانی ورگئے سۆجا دئیگا اِنت که په بُتان کنگ بوتگاَنت.