17 پرچا که پاکێن کتاب گۆن پِرئونا گوَشیت: ”من ترا په اے مکسدا مزنی داتگ که چه تئو وتی زۆر و واکا پێش بداران تانکه منی نام سجّهێن زمینا جار جنَگ ببیت.“
په انسانا تئیی هِژم هم تئیی سَتائے سئوَبَ بیت و پَشت کپتگێن هِژما تئو وتی لانکا بندئے.
بله ترا پمێشکا زندگا اِشتُن که وتی زۆر و واکا ترا پێش بداران و سجّهێن جهانا منی نامئے جار جنَگ ببیت.
اے درچک تئو ائے، او بادشاه! چێا که تئو مزن و پُرواک ائے و تئیی مزنی رُستگ و آسمانا سر اِنت و تئیی بادشاهی تان زمینئے گُڈّی هَدّ و سیمسران رَستگ.
من تئیی نام په آیان پَجّارێنت و اَنگت هم پَجّارێنانی، تانکه هما مِهر که ترا په من هستاِنت، آیانی دل و درونا ببیت و من هم آیانی دل و درونا ببان.“
بله هُدائے پَسّئو په آییا چے اَت؟ ”من په وت هپت هزار مردم اِشتگ که بَهَلئے دێما کۆنڈان نکپتگاَنت.“
بله پاکێن کتابَ گوَشیت که هر اِنسان گناهئے بندیگ اِنت. بسّ ایسّا مَسیهئے سرا باوَر کنگئے سئوَبا واده هما مردمان دئیگَ بیت که مَسیهئے سرا ایمانَ کارنت.
پاکێن کتابا پێشگۆیی کرت که هُدا چۆن درکئومان ایمانئے سئوَبا بێگناه و بێمئیارَ کنت. هُدایا اِبراهێمئے کِرّا وشّێن مِستاگئے جار پێسرا جت، گوشتی: ”دنیائے سجّهێن کئوم تئیی سئوَبا برکتَ گِرنت.“
بله پاکێن کتاب چے گوشیت؟ ”مۆلِدێن جن و آییئے چُکّا گَلّێن، چێا که مۆلِدێن جنئے چُکّ گۆن آزاتێن جنئے چُکّا هچبر هممیراسَ نبیت.“