Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




پولُسئے کاگد په رومیان 6:22 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

22 بله نون که چه گناهئے نێمگا آزات بوتگێت و هُدائے گُلام اێت، سَمرے که کَٹّێت پَلگاری اِنت و آییئے آسر نمیرانێن زِند.

Вижте главата копие




پولُسئے کاگد په رومیان 6:22
40 Кръстосани препратки  

’ایسُّپا بگوَشێت که منی دَزبندی اِنت که وتی براتانی مئیار و گناهان بِبَکش که گۆن تئو بدی‌اِش کرتگ. وتی پتئے هُدائے بَندهانی بدیان پَهِلّ کن.‘“ وهدے آیانی پئیگام ایسُّپا سر بوت، گرێتی.


وتی مِهرئے تها منی دژمنان تباه کن، منی بدواهان گار و بێگواه کن، که من تئیی هزمتکار آن.


منی زِندئے نگهپانیا بکن که تئیی دۆستدار آن، وتی هزمتکارا برَکّێن که تئیی سرا تئوکلَ کنت.


پیریا هم بَر و سَمرَ دئینت و په اے جارئے جنگا تَرّ و تازگ و سبزَ ماننت که هُداوند راست و آدل اِنت، هما منی تلار اِنت و آییا هچ نااِنساپی و بدی مان نێست.


نِبوکَدنِزَر رۆکێن کورَهئے دروازگئے نزّیکّا شت و کوکّاری کرت: ”او شَدرَک! او میشَک! او اَبِدنِگۆ! او بُرزێن ارشئے هُدائے هِزمتکاران! بیاێت ڈنّا، اِدا بیاێت.“ گڑا شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆ چه آسا در آتکنت.


وهدے گارئے نزّیکّا رست، گۆن دردناکێن تئوارێا کوکّاری کرت و گۆن دانیالا گوَشتی: ”او دانیال! او زندگێن هُدائے هِزمتکار! بارێن ترا تئیی هما هُدایا چه شێران رَکّێنت کرت که تئو مُدام آییئے هِزمتا کنئے؟“


اَنچُش که زَهریچک مُچّ کنگ و آسا سۆچگَ بنت، آهِرتئے رۆچا هم همے ڈئولا بیت.


آ وهدا نێک و پهرێزکارێن مردم، وتی پتئے بادشاهیا رۆچئے پئیما دْرپشنت. هرکَسا گۆش پِر، بِشکنت.“


هرکَسا په منی نامئیگی لۆگ، برات و گهار، پت و مات، چُکّ یا مال و ڈگار یله داتگ‌اَنت، آییا سد سری گێشترَ رَسیت و اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت.


پمێشکا اے مردم دێم په اَبدمانێن سِزایا رئونت، بله پهرێزکارێن مردمان نمیرانێن زِندَ رَسیت.“


شما منا گچێن نکرتگ، من شمارا گچێن کرتگ و دێم داتگ که شما برئوێت و بَر و سَمر بیارێت، اَبدمانێن بَر و سَمر. گڑا هرچے که منی نامئے سرا چه پتا بلۆٹێت، شمارا دنت.


منی هر ٹالے که بَرَ نئیاریت، پت آییا گُڈّیت و هر ٹالے که بَرَ کاریت، آییا تراشیت و پَلگاریت که گێشتر بَر و سَمر بیاریت.


رُنۆک وتی مُزّا گیپت و په اَبدمانێن زِندا بَر و سَمرے مُچَّ کنت تانکه کِشۆک و رُنۆک هۆریگا گَل و شادان ببنت.


هما وهدی راستیا زانێت و راستی شمارا آزاتَ کنت.“


باید اِنت گناه شمئے سرا هاکمی مکنت، پرچا که شما شَریَتئے ساهگا نه‌اێت، رهمتئے ساهگا اێت.


شما چه گناها آزات کنگ و نون پاکی و پَلگاریئے گُلام بوتگێت.


گڑا شما چه آ چیزّان چۆنێن سَمرے برت که نون چه آیان شرمندگ اێت، آ چیزّانی آسر مَرک اِنت.


هُدائے شُگرا گِران که چه مئے هُداوند ایسّا مَسیهئے راها رَکّان. هئو، وتی پگر و هئیالا هُدائے شَریَتئے گُلامیا کنان، بله وتی سَرِشتا گناهئے کانونئے گُلام آن.


او منی براتان! همے پئیما چه مَسیهئے جِسم و جانئے راها شما چه شَریَتا آزات بوتگ و مُرتگێت تان دگه کَسێئے ببێت، هماییئے ببێت که چه مُردگان جاه جناێنگ بوت، تان په هُدایا بَر و سَمر بیارێن.


چێا که چه ایسّا مَسیهئے راها، زِندئے روهئے کانونا منا چه گناه و مَرکئے کانونا آزات کرتگ.


انّون من مردمانی وشنۆدیا لۆٹگا آن یا هُدائے؟ من مردمانی وشّ کنگئے جُهدا نه‌آن. اگن من اَنگت مردمانی وشّ کنگئے جُهدا بوتێنان، مَسیهئے هِزمتکارے نه‌اَتان.


او براتان! شما گْوانک جنَگ بوتگێت که آزات ببێت، بله چۆ مبیت که اے آزاتی په شمئے گُنهکارێن تَب و سَرِشتا مۆهے ببیت. اِشیئے بدلا په مِهر یکدومیئے هِزمتا بکنێت.


بله پاکێن روهئے بَر و سَمر اِش اَنت: مِهر، شادِه، اێمنی، سَبر و اۆپار، مِهربانی، شَرّی، وَپاداری،


چه پهرێزکاریئے هما بر و سمرا پُرّ ببێت که چه ایسّا مَسیهئے برکتا کئیت، په هُدائے شان و شئوکت و ستایا.


من ٹێکیئے واهگدار نه‌آن، بله په شما هما ”سوتّئے“ واهگدار آن که شمئے هسابئے تها گێش کنگَ بیت.


چه پولُسئے نێمگا، منِ پولُس که هُدائے هزمتکار و ایسّا مَسیهئے کاسدے آن که هُدائے گچێن کرتگێنانی ایمانا مُهتِر بکنان و آیانی راستیئے زانتا دێما ببران، هما راستی که دێم په هُداتُرسیا رهشۆنَ بیت.


چه هُدا و هُداوندێن ایسّا مَسیهئے هِزمتکار، آکوبئے نێمگا په دوازدهێن کَبیلهان که دنیایا شِنگ و شانگ اَنت. شمارا سلام سر بات.


چێا که وتی باور و ایمانئے مُرادا گِندگا اێت، بزان شمئے جانئے رَکّگ.


شما آزات اێت، پمێشکا آزاتێن مردمانی ڈئولا زِند بگوازێنێت بله وتی آزاتیا هچبر په رَدێن کاران نیمّۆن مکنێت، وتی آزاتیا په هُدائے هِزمتا کار ببندێت.


چه کماشان یکّێا منا جُست کرت: ”اے که اسپێتێن پۆشاک گوَرا دئیگ بوتگ‌اَنت، اے کئے اَنت و چه کجا آتکگ‌اَنت؟“


Последвай ни:

Реклами


Реклами