21 گڑا شما چه آ چیزّان چۆنێن سَمرے برت که نون چه آیان شرمندگ اێت، آ چیزّانی آسر مَرک اِنت.
تان هما وهدا که هُدائے پاکێن جاگها شتان. نون اے مردمانی آکبتُن دیست.
بازێنے که زمینئے هاکانی تها واب اِنت، جاهَ جنت، لهتێن په اَبدمانێن زِندا و لهتێن په پَشَلی و اَبدمانێن کَمشرپیا.
هرچُنت آ چه هُدائے هُکما سهیگ اَنت که چُشێن کارانی کنۆک مَرکئے لاهک اَنت، بله اَنگت نه تهنا وت آ کارانَ کننت، دگرانی هم چُشێن کارانی پُشتَ بنت.
گڑا هما پئیما که گناه یکّ کَسێئے سئوَبا جهانا آتک و مَرک چه گناها، همے ڈئولا مَرک هم سجّهێن مردمانی نیاما شِنگ و تالان بوت، چێا که سجّهێنان گناه کرت.
وهدے وتا پَرمانبردارێن گُلامانی پئیما یکّێئے دستا دئیێت، آییئے گُلامَ بێت، پرچا که چه هماییا پرمانَ زورێت. اے هبرا نزانێت؟ یا گناهئے گُلامَ بێت که دێم په مَرکا بارت یا پَرمانبرداریئے گُلام، دێم په پاکی و پَلگاریا.
پرچا که گناهئے مُزّ مَرک اِنت بله هُدائے بَکشش نمیرانێن زِند اِنت که چه مئے هُداوند ایسّا مَسیهئے راها رسیت.
وهدے مئے مَهار گُنهکارێن سَرِشتئے دستا اَت، مئے بَند و بۆگانی تها هما پُرگُناهێن هئوا و هئوسان کارَ کرت که چه شَریَتئے زانگا چست بوتگاَتنت تانکه په مَرکا بَر و سَمر بیارێن.
چێا که اگن شما گُنهکارێن سَرِشتئے راها بگرێت، مرێت. بله اگن چه روهئے راها وتی سَرِشتئے گناه و بدکاریان بکُشێت، زِندگَ مانێت.
گُنهکارێن اِنسانئے پِگر و هئیالئے آسَر مَرک اِنت. بله آ پگر و هئیال که مهاری روهئے دستا اِنت آییئے آسَر، زِندمان و آسودگی اِنت.
اِشانی آسر تباهی اِنت. اِشانی هُدا وتی جِندئے لاپ اِنت و بێنَنگی اِشانی پَهر و شان اِنت. اِشانی هئیال گۆن دنیایی چیزّان اِنت.
سِلّێن واهگ که لاپپُرَّ بنت، گڑا گناه پێدا بیت، گناه که رُدیت و مزنَ بیت، مرکَ کاریت.
بزانێت که هرکَس یکّ گُنهکارێا چه گُمراهیا بتَرّێنیت، گُنهکارا چه مرکا رَکّێنیت و بازێن گناهێئے بَکشگئے سئوَبسازَ بیت.
نون دادرسیئے وهد آتکگ و اے دادرسی چه هُدائے هاندان و کَهۆلا بِنداتَ بیت. اگن دادرسی چه هُدائے هاندانا بِنداتَ بیت که ما اێن، گڑا آ مردمانی آسر و آکبت چے بیت که هُدائے وشّێن مِستاگئے نمَنّۆک اَنت؟!
نون، او منی دُردانگێن چُکّان! آییئے اَرواه و جَبینا بمانێت تانکه آییئے زاهر بئیگئے وهدا، مئے دل ڈَڈّ ببیت و آییئے دێما شرمندگ مبێن.
اِشان تئیی پَلگارتگێن مردم و پئیگمبرانی هۆن رێتکگ، پمێشکا تئو اِشانا هۆن په نۆشگا داتگ. اے همِشیئے لاهک اَنت.“
مرک و مُردگانی جهان، آسئے گوَرما دئور دئیگ بوتنت. اے آسئے گوَرم، دومی مرک اِنت.