7 مُشکلا چُشَ بیت که کَسے په نێک و پاکێن مردمێا چه وتی ساها سر بگوَزیت، چۆناها بوتَ کنت کَسێا اے تَهم و جُریَت ببیت که وتی ساها په نێکێن مردمێا بدنت.
بَکشنده و وامدِهێن مردمئے آسَر شَرَّ بیت، هما که وتی کاران په انساپَ کنت.
چێا که اے کئوم سِنگدل بوتگ، گۆشِش گران اَنت، آیان وتی چمّ بستگاَنت چۆ مبیت آیانی چمّ بگندنت، آیانی گۆش بِشکننت، آیانی دل بزاننت و سرپد ببنت و منی نێمگا پِر بترَّنت که من آیان دْراه بکنان.
مسترێن مِهر همِش اِنت که مردم وتی ساها په دۆستان نَدر بکنت.
بارنابا شَرّێن مردے اَت و چه ایمان و پاکێن روها سررێچ اَت. اے دابا، دگه بازێن مردمے هُداوندئے راها هئوار بوت.
آ په منیگی، چه وتی زِندا سر گوَستگاَنت. تهنا من نه، دَرکئومانی سجّهێن کلیسا هم آیانی شُگرا گرنت.
گیشّێنتگێن وهدا، مَسیها وتی ساه په رَدکار و بێهُدایان دات، آ وهدا که ما اَنگت نِزۆر و بێوس اتێن.
بله هُدا مئے سرا وتی مِهرا چُش پَدّرَ کنت: هما وهدا مَسیه په مئیگی مُرت که ما اَنگت گنهکار اتێن.
ما مِهر اے پئیما پَجّاه آورت، چێا که مَسیها وتی جان، په مئیگی نَدر کرت، تانکه ما هم وتی جانا په براتان نَدر بکنێن.