26 هُدایا پمێشکا چُش کرت تان مرۆچیگێن وهدا پێش بداریت که آ، آدل اِنت و هما کَسا پاک و پَلگارَ کنت که ایسّائے سرا باورمندَ بیت.
آ چُکّ، رُدان و مان پاکێن روها زۆرمند بئیان اَت. چه بنی اِسراییلیانی نیاما زاهر بئیگا پێسر، گیابانانَ مَنت.
هُدایا آ پێش کرت تان چه باورئے راها گۆن وتی هۆنا هما کُربانیگ ببیت که گناهانَ بَکشیت. اے کاری په وتی اَدلئے پێش دارگا کرت، پرچا که گۆن وتی هُدایی اۆپارا چه پێسریگێن گناهان سر گوَستگاَت.
گڑا چِه چیزّئے سرا پَهر ببندێن؟ په پَهرا جاگهے نێست. کجام راه و رَهبندئے سرا اِشیا زانێن؟ نێکێن کار و کردئے رَهبندئے سرا؟ نه، باور و ایمانئے رَهبندئے سرا.
پرچا که هُدا وه یکّے و سُنّت کرتگێن و سُنّت نکرتگێنان، چه یکّێن ایمان و باورئے راها پاک و پَلگارَ کنت.
بله آ که نێکێن کارانی سرا تئوکلَ نکنت، هما هُدائے سرا تئوکلَ کنت که رَدکار و بێهُدایان پاک و پَلگارَ کنت، آییئے باور په آییا پاکی و پَلگاری هسابَ بیت.
هُدائے گچێن کرتگێنان کئے بُهتام جتَ کنت؟ اے هُدا اِنت که پاک و پَلگارَ کنت.
آیان هُدائے هِزمتکار موسّائے سئوت دپا اَت و گوَرانڈئے سئوت هم. گوَشگا اَتنت: ”تئیی کار مزن و هئیران کنۆک اَنت، او پُرواکێن هُداوندێن هُدا! تئیی راه په اَدل و راستی اَنت، او کئومانی بادشاه!