چه وتی دلا اے هبرا در بکنێت که ’ما اِبراهێمئے نَسل و اۆبادگ اێن.‘ من شمارا گوَشان که هُدا چه اے سِنگ و ڈۆکان هم، په اِبراهێما چُکّ و اۆبادگ پێدا کرتَ کنت.
من تئیی آزار و نێزگاریا سرپد آن بله تئو هستۆمند ائے. آ کُپرانَ زانان که هما مردمان کرتگاَنت که وتا یَهودیَ گوَشنت بله یَهودی نهاَنت. آ شئیتانئے کَنیسَهے اَنت.
بچار، من چه شئیتانئے کَنیسَهئے مردمان لهتێن ترا دئیان، چه همایان که وتا یَهودیَ گوَشنت بله یَهودی نهاَنت و درۆگَ بندنت. بچار، من آیانَ پرمایان، آ کاینت، تئیی پادانی دێما کپنت و سرپدَ بنت که من ترا دۆست داشتگ.