26 بله نون پاشک و پَدّر بوتگ و گۆن اَبدمانێن هُدائے هُکم و پرمانا چه نَبیانی نبشتانکان دَرکئومانی نیاما پَجّارێنگ بوتگ، تان سجّهێن کئوم باور بکننت و بمَنّنت.
اِبراهێما بێرشێبَها گزّئے درچکے کِشت و اۆدا هُداوند، اَبدمانێن هُدائے نامی تئوار کرت.
گۆن آیان گوَشتی: ”شما دنیائے سجّهێن کئومانی کِرّا برئوێت و وشّێن مِستاگا سر کنێت.
سجّهێن پئیگمبر، ایسّائے بارئوا گواهیَ دئینت، هرکَس آییئے سرا ایمان بیاریت، گناهی آییئے ناما بَکشگَ بنت.“
اے ڈئولا هُدائے پاکێن هبر مردمانی نیاما تالان بوت و اورشَلیما مرید سکّ زوتّ گێشا چه گێشتر بئیانَ بوتنت. بازێن دینی پێشواے هم اے باوَرئے مَنّۆگر بوت.
هما وشّێن مِستاگ که هُدایا پێسرا وتی نَبیانی وَسیلها، پاکێن کتابانی تها وادَه داتگاَت.
چه دنیائے جۆڑێنگا بگر تان انّون هُدائے چێر و اندێمێن جئوهر، بزان آییئے اَبدمانێن زۆر و هُدایی سَرِشت چه آییئے جۆڑێنتگێن چیزّان گِندگ و زانگَ بیت، نون مردمان نامَه و نیمّۆنے نێست.
مارا چه آییئے نێمگا اے رهمت و کاسِدیئے کار رَستگ که په هماییئے نامئیگی، سجّهێن دَرکئومانی نیاما اَنچێن پَرمانبرداریے بیارێن که چه ایمانا کئیت.
منا بَسّ هما کارانی بارئوا هبر کنگئے تَهْم و جُریت هستاِنت که مَسیها چه منی دستا، بزان چه منی هبر و کاران، کرتگاَنت تان دَرکئوم پَرمانبردار ببنت.
هر چیزّے که پێسرا نِبیسگ بوتگ، په مئے تالیما بوتگ، تان گۆن پاکێن کتابئے بَکشتگێن سَبر و دِلبڈّیا مارا اُمێت برسیت.
بله نون چه شَریَتا ڈنّ، هُدائے بَکشتگێن پاکی و پَلگاری زاهر بوتگ که شَریَت و نَبیان په آییا گواهی داتگ.
پاکێن کتابا پێشگۆیی کرت که هُدا چۆن درکئومان ایمانئے سئوَبا بێگناه و بێمئیارَ کنت. هُدایا اِبراهێمئے کِرّا وشّێن مِستاگئے جار پێسرا جت، گوشتی: ”دنیائے سجّهێن کئوم تئیی سئوَبا برکتَ گِرنت.“
اَبدمانێن بادشاه، بزان هما یکّێن هُدا که نمیران اِنت و چه چمّان چێر و اَندێم اِنت، آییئے اِزّت و شئوکت اَبد تان اَبد برجاه بات. اَنچُش بات. آمین.
بێشَکّ هُدادۆستیا مزنێن رازے مان: آ، اِنسانێئے شکل و درۆشما زاهر بوت، پاکێن روها آییئے راستی سابِت کرت، پرێشتگان آ دیست، کئومانی نیاما آییئے جار جنَگ بوت، دنیائے تها آییئے سرا ایمانِش آورت، آ، پُرشئوکتێن اَرشا برگ بوت.
نون گۆن مئے رکّێنۆکێن ایسّا مَسیهئے آیگا زاهر بوتگ، هما ایسّا مَسیها که مرکئے جِند نێست و نابود کرت و چه وشّێن مِستاگئے راها ابدمانێن زند زاهر کرت.
اے چیزّا هم زانێن که هُدائے چُکّ آتکگ و مارا اے پۆه و زانتی داتگ که آ ”راستێنا“ بزانێن. ما هما ”راستێنئے“ اَرواه و جَبینا اێن، آییئے چُکّ ایسّا مَسیهئے اَرواه و جَبینا. راستێن هُدا و نمیرانێن زِند، هما اِنت.
من که دیست، پوره مُردگے بوتان و آییئے پادانی دێما کپتان. وتی راستێن دستی منی سرا اێر کرت و گوَشتی: ”متُرس، من ائولی و آهری آن.
نون من آییئے پادانی دێما سُجده کنگا کپتان، بله منا گوَشتی: ”چۆ مکن، من هم تئیی و تئیی براتانی ڈئولێن هِزمتکارے آن که ایسّائے شاهدیا دئینت. هُدایا پرستش کن. ایسّائے بارئوا شاهدی دئیگ پئیگمبریئے جئوهر اِنت.“