په رومئے هما سجّهێن مردمان که هُدایا دۆست اَنت و گْوانک جنَگ بوتگاَنت که پاک و پَلگار ببنت. چه مئے هُداێن پت و هُداوندێن ایسّا مَسیها په شما رهمت و اێمنی سر بات.
تانکه په هُداوندئیگی، هما پئیما که پَلگارتگێنانی ارزش اِنت، آییا گۆن وت بزورێت و وشّاتک بکنێت و هر کُمکّے که چه شما لۆٹیت بکنێت، چێا که آ، بازێن مردمێئے مَدَتکار بوتگ و منی جندئے هم.