8 شمارا گوَشان که په هُدائے راستیئے پجّارگا، مَسیه یَهودیانی هِزمتکارے بوتگ تانکه هما کئول و وادهان پکّا بکنت که بُنپیرُکان دئیگ بوتگاَتنت و
ایسّایا دَرّاێنت: ”من بَسّ په بنی اِسراییلئے گارێن مێشان راه دئیگ بوتگان.“
همے ڈئولا، انسانئے چُکّ نئیاتکگ که مردم آییئے هِزمتا بکننت، آتکگ که مردمانی هِزمتا بکنت و گۆن وتی ساهئے دئیگا، بازێنێا برَکّێنیت.“
آ وتی مهلوکئے نیاما آتک و مهلوکا آ نمَنِّت.
منا دگه پَس هم هست که چه اے رمگا نهاَنت. باید اِنت آیان هم بیاران. آ منی تئوارا دلگۆشَ کننت. نون رمَگ یکّے بیت و شپانک یَکّے بیت.
آ وهدا، پولُس و بارنابایا گۆن دِلێری آیانی پَسّئوا گوَشت: ”مارا چه سجّهێنان پێسر، هُدائے هبر گۆن شما گوَشگی اَت، بله شما هُدائے هبرا نمَنّێت و وتا اَبدمانێن زِندئے لاهکَ نزانێت، نون ما درکئومانی گوَرا رئوێن.
نون هُدائے مهربانی و تْرندیا بچار، تْرندی په همایان اِنت که کپتگاَنت و مهربانی په تئو اِنت، اگن آییئے مهربانیانی ساهگا بمانئے. اگن نه، تئو هم گُڈّگَ بئے.
هما پئیما که یکّ وهدے شما هُدائے ناپرمان اتێت بله اَنّون چه اِسراییلیانی ناپرمانیا، هُدائے مِهر و رَهمت شمارا رست،
که من په دَرکئومان ایسّا مَسیهئے هِزمتکار ببان و په هُدائے وشّێن مِستاگئے رسێنگا هِزمت و پێشوایی بکنان، تانکه دَرکئوم هُدائے درگاها زُرتگێن هئیراتے ببنت که چه پاکێن روها پَلگارگ بوتگ.
هُدایا پمێشکا چُش کرت تان مرۆچیگێن وهدا پێش بداریت که آ، آدل اِنت و هما کَسا پاک و پَلگارَ کنت که ایسّائے سرا باورمندَ بیت.
بله اگن چه آیان لهتێن وَپادار نبوت، گڑا چے بیت؟ آیانی بێوَپایی هُدائے وَپاداریا هلاس و ناکارَ کنت؟
پمێشکا، واده باورئے سرا اۆشتاتگ، تان وادهئے بُنرِد رهمت ببیت و آییئے سَرجم بئیگ په اِبراهێمئے سجّهێن نَسل و پَدرێچا زمانت کنگ ببیت. اے واده تهنا په شَریَتئے رَندگیر و مَنّۆکان مبیت، په آیان هم ببیت که گۆن اِبراهێمئے ایمانا شریکدار اَنت، پرچا که اِبراهێم ما سجّهێنانی پت اِنت.