29 منَ زانان که وهدے شمئے کِرّا بیایان، گۆن مَسیهئے سَرجمێن برکتانَ کایان.
تئو منا زِندئے راها سۆجَ دئیئے و وتی بارگاها منا چه شادمانیا سررێچَ کنئے. تئیی راستێن کَشا، وشّی اَبدمان اِنت.
چه اے کارانی سَرجمیا رَند، پولُسا وتی دلا شئور کرت مَکْدونیَه و اَکایَهئے دَمگان گوَزان، اورشَلیما برئوت. گوَشتی: ”چه اۆدئے رئوگا رَند، منا اَلّم، رومئے شهر هم گِندگی اِنت.“
بله نون په من، اے هَند و دَمگان کار کنگا جاهے پَشت نکپتگ و بازێن سالێا منی اَرمان هم بوتگ که شمئے کِرّا بیایان.
تان گۆن هُدائے واهگ و رزایا په شادهی شمئے کِرّا بیایان و گۆن شمئے گِند و نندا نۆکێن واک و توانے بگران.