10 نون تئو چێا وتی براتا اێرَ جنئے؟ په چے آییا کماَرزشَ زانئے؟ چێا که هسابئے رۆچا ما سجّهێن هُدائے بارگاها اۆشتێن.
دگران اێر مجنێت و ایراز مگرێت، تانکه شما اێر جنَگ مبێت.
ایسّایا هما مردمانی بارئوا مِسالے آورت که وتا نێک و پهرێزکارَ زاننت و اے دگه مردمان اێرَ جننت.
هیرودیسا هم گۆن وتی سپاهیگان هۆریگا، ایسّا بےاِزّت کرت و کَلاگ گپت. رَندا، ڈئولدارێن کباهے گوَرا دات و پدا پیلاتوسئے کِرّا رئوان کرت.
پت هچکَسێئے سرا شئور و هُکمے نبُرّیت، آییا وتی دادرسیئے سجّهێن اِهتیار چُکّئے دستا داتگاَنت،
آییا هُکم کرت که ما اے مِستاگا په مردمان جار بجنێن و گواهی بدئیێن که آ هُدائے گچێن کرتگێن اِنت تان زندگ و مُردگانی کازی ببیت.
چێا که آییا یکّ رۆچے گیشّێنتگ که آ رۆچا دنیائے سجّهێن مردمانی کرتگێن کاران گۆن اِنساپ دادرَسی و داوریَ کنت و په اے مکسدا یکّے گچێنی کرتگ. هُدایا آ پمێشکا چه مُردگان زندگ کرت که په هرکَسا اے هبرئے راستی پکّا ببیت.“
ایسّا هما سِنگ اِنت که شما، بانبَندێن اُستایان، پسند نکرت و چَگل دات، بله آ سِنگ، بُنهِشت بوت.
اے هما رۆچا پَدّرَ بیت که هُدا چه ایسّا مَسیهئے راها، مردمانی چێر و اَندێمێن پِگرانی دادرسیا کنت، هما ڈئولا که منی وشّێن مِستاگَ گوَشیت.