Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




پولُسئے کاگد په رومیان 12:12 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

12 په اُمێتواری گَل و شادهی بکنێت، سکّیانی تها سبر و اۆپار پێش بدارێت و وتی دْوایان مُهر بۆشتێت.

Вижте главата копие




پولُسئے کاگد په رومیان 12:12
71 Кръстосани препратки  

منی مِهرئے بدلا منا بُهتامِش جتگ، بله من په آیان نێکێن دْوا کرتگ.


هُداوندئے بارگاها آرام بئے و گۆن اۆپارے آییئے ودارا. آیانی سئوَبا جۆش مجن که وتی راها کامران اَنت و آیانی سئوَبا هم که پلیتێن پندلان کارَ بندنت.


گۆن سَبرے په هُداوندا ودارُن کرت، دێمی گۆن من ترّێنت و منی پریاتی اِشکت.


او مردمان! هُدائے سرا تئوکل کنێت و دلئے هالان هماییئے دێما درشان کنێت، هُدا مئے پناهگاه اِنت. اۆشت...


گَل و وَشدل ببێت و شادهی بکنێت، چێا که آسمانا شمئے مُزّ سکّ باز اِنت. پێسریگێن نبیانی سرا هم اے ڈئولێن آزارِش رسێنتگ.


بله په اِشیا دِلوشّ مبێت که جِنّ شمئے هُکما مَنّنت، شمئے دِلوشّی اے ببیت که نامۆ آسمانا نبیسگ بوتگ.“


اگن په دِلێری سکّیان بسگّێت، وتی ساها رَکّێنێت.


شَرّێن زمینا رِتکگێن تُهمانی مانا، هما مردم اَنت که هُدائے هبران گۆشَ دارنت و په سِتک و دل و پاکێن نیّتے آیانَ مَنّنت. اے چۆ هما کِشارا اَنت که هۆشگ و بَرَ کننت و پایدارَ بنت.


گۆن آیان ایسّائے برات، آییئے مات مَریم و دگه لهتێن جنێن هم گۆن اَت. آ سجّهێن همدل و همسِتک و هر وهدا گۆن زِگر و دْوایا دلگۆش و دَزگٹّ اَتنت.


پِتْرُس اَنگت جێلا بندیگ اَت و کِلیسا گۆن بازێن دلسِتکیے په آییا هُدائے بارگاها دْوا کنگا اَت.


آیان، په کاسِدانی درس و سَبکّا، په شریکدارێن زِندا، په نانئے بهر کنگ و په دْوایا، وتا نَدر کرت.


وت په دْوا و هُدائے پاکێن هبرئے هِزمتکاریا دَزگٹّ ببێن.“


اُمێتئے هُدا که شما آییئے سرا باور کرتگ، شمئے دلا چه شادهی و سُهل و آرامیا پُرّ کنات، تان گۆن پاکێن روهئے واک و زۆرا چه اُمێتا سررێچ ببێت.


هر چیزّے که پێسرا نِبیسگ بوتگ، په مئے تالیما بوتگ، تان گۆن پاکێن کتابئے بَکشتگێن سَبر و دِلبڈّیا مارا اُمێت برسیت.


هما که گۆن سبر و اۆپار، نێکێن کارانی سرا مُهر اۆشتاتگ‌اَنت و شئوکت، ازّت و نمیرانیئے رَندا اَنت، آیان نمیرانێن زِندَ بَکشیت.


اگن هما چیزّئے اُمێتوار ببێن که اَنگت مارا نێست، گڑا په سَبر آییئے وَدارا بێن.


نون، او منی براتان! شادمانی بکنێت که شما هُداوندئیگ اێت. په من اے هبرانی پدا نبشته کنگ هچّ گران نه‌اِنت و اے هبر په شما اێمنیَ کارنت.


مُدام شادمانی کنێت که شما هُداوندئیگ اێت. من پدا گوَشان، شادمانی کنێت.


ما وتی هُداێن پتئے دێما مُدام شمئے باوَرمندی کاران و پُرمِهرێن زهمتان و سَگّ و برداشتا یاتَ کنێن که آیانی سرچمّگ هما اُمێت اِنت که شمارا مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے سرا هست‌اِنت.


بله ما که رۆچئے چُکّ اێن، ما هُژّار ببێن، ایمان و مِهرا چۆ سێنَگ‌پۆشا ببندێن و نجاتئے اُمێتا چۆ جنگی کُلاها سرا بکنێن.


پمێشکا ما هُدائے اے دگه کلیسایانی باورمندانی کرّا په شمئے سگّ و برداشت و ایمانا، شمئے سرا پهرَ بندێن که هر پئیمێن آزار و جنجالانی تها اێت و انگت مُهر اۆشتاتگێت.


هُداوند شمئے دلا هُدائے مِهر و مَسیهئے سَگّ و برداشتئے نێمگا بترّێنات.


بله تئو، او تیموتاووس، هُدایی مردمے ائے. چه اے چیزّان وتا دور بدار و پهرێزکاری، هُداتُرسی، ایمان، مِهر، سَبر و اۆپار و نرم‌تَبیئے رَندا بکپ.


بله تئو منی بارئوا زانئے، منی سجّهێن تالیم، منی زندئے وڑ و پئیم، منی مکسد، ایمان، سَبر، مِهر و سگّ و برداشتئے بارئوا و


تانکه ما که آییئے رهمتئے برکتا بێگناه و بێمئیار هساب بوتگێن، اَبدمانێن زندئے اُمێتئے میراسدار ببێن.


او براتان! تان هُداوندئے آیگا، سَبر و اۆپار کنێت. بچارێت که دِهکان چِه پئیما ودارَ کنت تان زمین وتی پُراَرزشێن بَرا برۆدێنیت، آ په اێرَهتی و بهاری هئوران چۆن وداریگ اِنت.


تان اۆدا که گۆن مَسیهئے سکّیانی سگّگا شریکدار اێت گَل و شادان ببێت، تانکه هما ساهتا که آییئے شان و شئوکت پَدّرَ بیت، شما هم وشّ ببێت و بێکِساس شادمانی کرت بکنێت.


دنیا زوتّ هلاس بئیگی اِنت، پمێشکا گۆن شِهم و رَهداریا وتا گران و سنگین بدارێت تان دْوا کرت بکنێت.


گۆن شِهم و رَهداریا وتی زانتا، گۆن سبر و اۆپارا وتی شِهم و رَهداریا، گۆن هُدادۆستیا وتی سبر و اۆپارا،


”آ که بندیگ بئیگی اِنت، بندیجاها رئوت. آ که گۆن زهما کُشگ بئیگی اِنت، گۆن زهما کُشگَ بیت.“ اِشیئے تها هُدائے پَلگارتگێن مردمان اۆپار و ایمانئے زلورت اِنت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами