6 من چه چارێن سَهدارانی درنیاما تئوارے اِشکت، گوَشگا اَت: ”کیلوے گندم په رۆچێئے مُزّا و سئے کیلو جئو په رۆچێئے مُزّا، بله رۆگن و شرابئے کیمّتا کار مدار.“
په انسانا تئیی هِژم هم تئیی سَتائے سئوَبَ بیت و پَشت کپتگێن هِژما تئو وتی لانکا بندئے.
یکّ کئومے دگه کئومێئے سرا و یکّ هکومتے دگه هکومتێئے سرا پادَ کئیت. بازێن مُلک و جاگهان کَهتَ کپیت و زمینچَنڈَ بیت.
تَهتئے دێما پوره دریاے اَت که چۆ شیشّگا اَت، چۆ بلۆرا. تَهتئے چپّ و چاگردا، نیامجینا، چار سَهدار هستاَت که دێما و پُشتا سَرجما چمِّش پِر اَت.
چه اے چارێن سَهداران هر یکّێا شش بانزُل و هر نێمگا چمّ پِر اَت، بانزُلانی چێرا هم. اے هچّ بسَّ نکننت و شپ و رۆچ گوَشگا اَنت: ”پاک اِنت، پاک اِنت، پاک اِنت، پُرواکێن هُداوندێن هُدا پاک اِنت، هما که هست بوتگ، هستاِنت و آیگی اِنت.“
”زمین، دریا و درچکان تان هما وهدا تاوان مدئیێت که ما، مئے هُدائے هِزمتکارانی پێشانیگا مُهر نجتگ.“
گۆن اِشان گوَشگ بوت که تهنا هما مردم که هُدائے مُهرِش پێشانیگا پِر نهاِنت، آیان و اَبێد زمینئے سرئے هچّ کاه و سبزگ یا دگه کِشار و درچکے تاوان مدئینت.