4 دگه اسپے دێما در آتک که چۆ آسا سُهر اَت. اسپسوارا اے زۆر و واک دئیگ بوت که چه زمینئے سرا سُهل و اێمنیا هَلاس بکنت که مردم یکدومیا بکُشنت. آییا بلاهێن زهمے دئیگ بوت.
هما مزنیئے سئوَبا که هُدایا داتگاَت، سجّهێن کئوم و راج و هر زبانئے مردم چه تُرسا تئیی پیرکئے دێما لَرزِتنت. کَسے که آییا کُشَگَ لۆٹت، کُشتی و کَسے که آییا کُشگَ نلۆٹت، نَکُشتی. کَسے که آییا مزنی دئیگَ لۆٹت، مزنیایَ دات و کَسے که آییا کمشَرَپ کنگَ لۆٹت، کمشَرَپیَ کرت.
جنْگانی کوکّارا اِشکنێت و آیانی هال و هبر شمئے گۆشانَ کپیت بله متُرسێت و پرێشان مبێت. اَلَّم اے ڈئولا بیت، بله اَنگت هلاسیئے وهد نئیاتکگ و په سر نرَستگ.
پدا پرێشتگا منا روهئے تها گیابانێا برت و من جنێنے دیست که اَنچێن رُژنا سُهرێن رسترێئے سرا نِشتگاَت که کُپری نامان پۆشتگاَت و هپت سَرَگ و ده کانٹی پِر اَت.