13 بِندات من آن و هلاسی من آن، ائولی و آهری، بُنگێج و آسر.
اگن چه انسانئے چُکّا هُدائے شان و شئوکت زاهر بوتگ، هُدا هم انسانئے چُکّئے شان و شئوکتا زاهرَ کنت و همے زوتّان زاهریَ کنت.
گوَشتی: ”اے چیزّان که تئو گندئے، کتابێئے تها نبشتهِش کن و په هپتێن کِلیسایان دێمِش دئے، په اِپێسُس، سَمورنا، پِرگاموم، تیاتیرَه، ساردیس، پیلادِلپیا و لئودیکیائے کِلیسایان.“
من که دیست، پوره مُردگے بوتان و آییئے پادانی دێما کپتان. وتی راستێن دستی منی سرا اێر کرت و گوَشتی: ”متُرس، من ائولی و آهری آن.
هُداوندێن هُدا گوَشیت: ”بِندات من آن و هلاسی من آن، هما که هستاِنت، هست بوتگ و آیگی اِنت، پُرواک، آ من آن.“
په سَمورنائے کِلیسائے پرێشتگا نبشته کن: اے هما ائولی و آهریئے هبر اَنت که مُرتگاَت و پدا زندگ بوت. آ چُشَ گوَشیت:
چُش هم منا گوَشتی: ”کار هلّتنت. بِندات من آن و هلاسی من آن، بُنگێج و آسر. هما که تُنّیگ اِنت، من آییا چه زِندئے چَمّگا مُپت و بے زرّا آپَ دئیان.
په لئودیکیائے کِلیسائے پرێشتگا نبشته کن: اے هبر ”آمین“، وپادار و راستێن شاهد، هُدائے اَڈّ کرتگێنانی سرچمّگئے هبر اَنت. آ چُشَ گوَشیت: