10 آییئے اَزابا که گِندنت، تُرسنت، دورَ اۆشتنت و گوَشنت: ”اَپسۆز، اَپسۆز، او مزنێن شهر! او بابِل، او مُهکمێن شهر! چێا که یکّ ساهتێئے تها تئیی دادرسیئے وهد رَسِت.“
آ هاک په سر بوتنت و گرێوان و مۆتک آرانا کوکّار کنگا اَتنت: ”اَپسۆز، اَپسۆز، او مزنێن شهر! هما که دریایا بۆجیگِش هستاَت، چه تئیی مال و مِلکتا هستۆمند بوتگاَنت، بله یکّ ساهتێئے تها تباه کنگ بوتئے.“