2 گڑا ائولی شت و وتی دَرپی زمینئے سرا رێتک. هما مردمان هراب و دردناکێن رێش در آتک که رسترئے نشانِش پِر اَت و آییئے بُتا پرستش کنگا اَتنت.
چه آسمانا رۆدراتکی گواتی سر دات و گۆن وتی زۆرا جنوبی گواتی چست کرت.
هما دمانا، هُداوندئے پرێشتگێا آ جت، چێا که آییا هُدا ستا نکرتگاَت. جسمی کِرم گپت و مُرت.
اِشیا ائولی رسترئے سجّهێن اِهتیار گۆن اَت و چه هماییئے نێمگا کار کنگا اَت. زمین و زمینئے سرا نِشتگێن مردمی پرماتنت که ائولی رسترئے پرستشا بکننت، هماییئے که کُشۆکێن ٹَپّی دْراه بوتگاَت.
گڑا هما که جمبرئے سربرا نِشتگاَت، وتی داسی زمینئے سرا سُرێنت و زمین رۆن و مۆش بوت.
رندا دگه پرێشتگے، سئیمی پرێشتگ آتک. گۆن بُرزێن تئوارێا گوَشتی: ”اگن کَسے رستر و آییئے بُتا پرستش بکنت و پێشانیگا یا دستا آییئے نشانا بزوریت،
پدا من بُرزێن تئوارے اِشکت که چه پرستشگاها پێداک اَت و گۆن هپتێن پرێشتگان گوَشگا اَت: ”برئوێت و هُدائے گَزبئے هپتێن دَرپان زمینئے سرا برێچێت.“
په وتی درد و رێشان بُرزێن اَرشئے هُدائے هلاپا کُپرِش کرت، بله چه وتی کاران تئوبهاِش نکرت.
ائولیگا وتی کَرنا جت، ترۆنگل و آس گۆن هۆنا هئوار زمینئے سرا اێر رێچگ بوت. زمینئے سئےیکّ آسا اێر برت، درچکانی سئےیکّ آسا اێر برت و سجّهێن سبزێن کاه آسا اێر برتنت.