رندا چه هما هپتێن پرێشتگان که هپت دَرپِش گۆن اَت، یکّے آتک و گۆن من هبری کرت و گوَشتی: ”بیا اِدا من ترا هما مزنێن کَهبگئے سِزایا پێشَ داران که بازێن آپانی سرا نِشتگ.
چه هما هپتێن پرێشتگان که چه گُڈّی هپتێن اَزابان پُرّێن هپت دَرپِش گۆن اَت، یکّے آتک و منا گوَشتی: ”اِدا بیا، من ترا بانۆرا پێشَ داران، گوَرانڈئے لۆگبانکا.“
رندا من چارِت و اِشکت که آسمانئے نیاما بالێن وَکابے کوکّار کنگا اَت: ”اَپسۆز، اَپسۆز، اَپسۆز په زمینئے نندۆکان، هما کَرنایانی تئوارانی سئوَبا که اے دگه سئیێن پرێشتگان جنَگی اَنت.“
پَشت کپتگێن مردم که اے اَزابان نکُشتگاَتنت، اَنگت چه وتی دستانی کاران پشۆمان نبوتنت و تئوبهِش نکرت و تلاه، نُگره، بْرنج، سِنگ و دارئے هما پلیتێن اَرواه و بُتانی سُجده کنگِش یله نکرت که نه دیستَ کننت، نه اِشکتَ کننت و نه راه شتَ کننت.