2 و من تئوارے چه آسمانا اِشکت، چۆ بازێن آپانی تئوارا، پوره بلاهێن گْرندێئے تئوار اَت. اے تئوار که من اِشکت پوره چَنگ جنۆک اَتنت که وتی چَنگان جنَگا اَتنت.
چۆ بوت که سئیمی رۆچئے سُهبا گْرند و گِرۆک بوت و کۆهئے سرا بَزێن جمبرے زاهر بوت و کرنائے اَنچێن ترُندێن تئوارے چِست بوت که اُردگاهئے سجّهێن مردم چه تُرسا لَرزِتنت.
پدا من چیزّے دیست، دریاێئے پئیما اَت بله چۆ شیشّگا اَت، گۆن آسا هئوار. و من دیست شیشّگی دریائے کَشا هما اۆشتاتگاَتنت که رسترئے سرا و آییئے بُت و نامئے نمبرئے سرا سۆبێن بوتگاَتنت. چَنگِش دستا اَت که هُدایا داتگاَتنت.
وهدے توماری زرت چارێن سَهدار و بیست و چارێن کماش گوَرانڈئے دێما کپتنت، هر یکّێا چَنگے دستا اَت و تلاهێن دَرپِش گۆن اَت که سۆچُکیا پُرّ اَتنت. اے هُدائے پَلگارتگێن مردمانی دْوا اَتنت.