4 اے، هما دوێن زئیتونئے درچک اَنت، زمینئے هُداوندئے دێما اۆشتاتگێن دوێن چِراگدان اَنت.
بله من زئیتونئے سبزێن درچکێئے پئیما آن، که هُدائے لۆگا سبزَ بیت. منی تئوکَل هُدائے مِهرئے سرا اِنت اَبد تان اَبد.
بله آ رۆچا من گۆشِنئے دَمگا که اۆدا منی مهلوک نِشتگ، اے کَهرا نئیاران. اۆدا مَکِسکگرَندَ نبیت. اے پئیما تئو زانئے که اے مُلکا هُداوند من آن.
هچکَس چِراگا په چێر دئیگا رۆکَ نکنت و نه آییا تَگارئے چێرا اێرَ کنت. آییا چِراگدانئے سرا اێرَ کنت، تان هرکَس که لۆگا کئیت آییئے رُژناییا بگندیت.
پمێشکا هروهد هُژّار بێت و دْوا بکنێت، تان شمارا آ رۆچا که چُشَ بیت و اے جاور په سرَ رسنت در رئوگئے واک ببیت و انسانئے چُکّئے بارگاها اۆشتات بکنێت.“
اگن درچکئے لهتێن ٹال پرۆشگ و سندگ بوتگ و تئو که جَنگلی زئیتونئے ٹالے ائے، آ دگه ٹالانی نیاما گۆن درچکا پئیوَند جنَگ بوتگئے و نون زئیتونئے ریشّگئے پُرزۆرێن شیرگا شریکدار ائے،
هپتێن اِستار که تئو منی راستێن دستا دیستنت، آیانی و هپتێن تلاهێن چِراگدانانی راز اِش اِنت: هپتێن اِستار هپتێن کِلیسایانی پرێشتگ اَنت و هپتێن چِراگدان هپتێن کِلیسا اَنت.“