8 او هُداوند، مئے هُدا! تئو آ پَسّئو داتنت، تئو په اِسراییلا پَهلّ کنۆکێن هُداے اتئے، هرچُنت که آیانی گناهانی سزااِت هم دات.
بله آ اَنگت مهربان اَت و آیانی گناهی بَکشِتنت و سجّهێنی نکُشتنت. رند په رندا وتی هِژمیَ داشت و وتی سجّهێن گزبی درشانَ نکرت.
بله آییئے دۆست دارگا بسَّ نکنان و گۆن آییا وتی کرتگێن کئولا نپرۆشان.
هارونا گۆن آیان گوَشت: ”وتی جَن و بَچّ و جنکّانی گۆشانی تلاهێن نالُکان کَشّێت و منی کِرّا بیارێت.“
گۆن هزاران نَسلا وتی مِهرا برجاهَ داران و رَدکاری و سَرکشّی و گناهانَ بَکشان بله رَدکاریا بے سِزایا گوَزگَ نئیلان. پت و ماتانی رَدکاریانی سِزایا چُکّ و نُماسگانَ دئیان، تان سئیمی و چارمی نَسلا.“
هرچُنت که هُدااِشَ زانت، بله هُدایی اِزّتِشَ ندات و شُگرِشَ نگپت. اِشیئے بدلا، وتی ناهودگێن پِگر و هئیالانی تها گُمراه بوتنت و آیانی ناسرپدێن دل تهاریا پۆشِت.