چێا که ایسّائے وشّێن مِستاگئے تها هما پاکی و پَلگاری پَدّرَ بیت که چه هُدائے نێمگا اِنت، هما پاکی و پَلگاری که چه اَزل تان اَبد ایمانئے سرا اۆشتاتگ، اَنچُش که نِبیسگ بوتگ: ”هما که چه ایمانئے راها پاک و پَلگار اِنت، زِندگَ مانیت“.
گۆن هماییا هئوار ببان. منا آ پهرێزکاری مبات که چه شَریَتئے راها رسیت، هما پاکی و پَلگاری منا برسات که چه مَسیهئے سرا باور کنگا رسیت، هما پَلگاری که چه هُدایا رسیت، چه ایمانئے راها.
چه ایسّا مَسیهئے هِزمتکار و کاسِد، شَمون پِترُسئے نێمگا، په همایان که چه مئے هُدا و رَکّێنۆک ایسّا مَسیهئے برکتا، هما پئیمێن بێبهاێن باوَرے رَستگِش که مارا رَستگ.