6 آسمان آییئے اَدلئے جارا جننت و سجّهێن کئوم آییئے شان و شئوکتا گندنت.
آسمان هُداوندئے شان و مزنیا پدّرَ کنت، بُرزێن اَرش آییئے دستئے کاران.
آسمان آییئے اَدل و راستیا جارَ جننت، چیا که هُدا وت دادرس اِنت. اۆشت...
کئوم شادهی کناتنت و شادمانیئے گوانکا بجناتنت، چیا که تئو کئومانی سرا په اِنساپ دادرسیَ کنئے و جهانئے کئومانی رهشۆنَ بئے. اۆشت...
من گوَشت که ”تئیی مِهر اَبدمان اِنت و تئو وتی وپاداری، آسمانا کاهِم کرتگ.“
او هُداوند! آسمان تئیی اجبێن کاران ستا کنت و تئیی وپاداریا هم، پاکێنانی دیوانا.
آییا په اِسراییلئے اۆبادگان وتی مِهر و وَپا یاتا آورتگ، زمینئے سجّهێن گُڈّی هَدّ و سیمسران، مئے هُدائے داتگێن نجات دیستگ.
شما اے ڈئولا دْوا بلۆٹێت: ’او مئے پت، که بُرزێن آسمانا ائے! تئیی نام شرپدار بات.
چێا که آییئے دادرسی راست و په اَدل اَنت. آییا هما مزنێن کَهبگ سِزا داتگ که زمینی گۆن وتی زِنهکاریان گُمراه کرتگاَت. هُدایا چه آییا وتی هِزمتکارانی هۆنئے بێر گپتگ.“