9 آ که گۆشی اَڈّ کرتگ، نهاشکنت؟ و آ که چمّی اَڈّ کرتگ، نگندیت؟
هُداوند وتی پاکێن پرستشگاها اِنت، هُداوندئے تَهت آسمانا اِنت. چمّی گِندگا اَنت، دیدگی انسانئے چُکّانَ آزماییت.
تئو منی دل آزمایش کرتگ و شپپاسان منی چارگا آتکگئے، منا چکّاستگِت و هچ در نگێتکگ، اَهدُن کرتگ که دپ گناه مکنت.
هُداوندئے دێم بدکارانی هلاپا اِنت، تان آیانی یاتا چه جهانا ببُرّیت و گُمسار بکنت.
هُدایا نزانتگاَت؟ چیا که آ چه دلئے راز و اسراران سرپد اِنت.
هُداوندا گوَشت: ”بنیآدمئے دپ کئیا جۆڑ کرتگ؟ کئے اِنسانا گُنگ و کَرَّ کنت؟ کئے اِنسانا چَمپَچ و کۆرَ کنت؟ منِ هُداوند نهاِنت؟