21 آیانی ٹۆلی پهرێزکارانی هلاپا همدست و همکارَ بنت و بێگناهان مرکئے سزا دئینت.
بێگناهێن هۆنِشَ رێتک وتی بچکّ و جنکّانی هۆن، که په کَنْهانئے بُتان کُربانیگِشَ کرتنت و زمین چه اِشانی هۆنا آلودگ بوت.
کُچکان منی چپّ و چاگرد گپتگ، شِرّ و بدکارانی رُمبا اَنگِرّ آن، منی دست و پادِش ٹُنگ ٹُنگ کرتگاَنت،
پندلَ سازنت و کمینَ کننت، منی گامانَ چارنت و منی کُشگئے رندا اَنت.
بچار که چِه پئیما په منی کۆشا کمینِش کرتگ. او هُداوند! زۆراکێن مرد منی هِلاپا یکجاه بوتگاَنت، منا هچ گناه و مئیارے هم نێست.
چه درۆگێن بُهتامجَنیا پَهرێز کن. بێگُناه و راست و بَرهَکّێن مردما مَرکئے سِزا مدئے. چێا که من ناهَکّێن مردما بێگُناه هسابَ نکنان.
او بادشاه! نون هُکم بدئے و اے پَرمانا دَسهَتّ کن تانکه بدل بوت مکنت. اے ڈئولا اے هُکم، ماد و پارسئے کانونے جۆڑَ بیت که بدل کنگَ نبیت.“
سباها ماهلّه، سجّهێن مزنێن دینی پێشوا و کئومئے کماش ایسّائے کۆشا همشئور بوتنت.
گوَشتی: ”من سکّ مئیاریگ آن که یکّ بێگناهێن مردمے په کۆشارێنگا گراێنتگ.“ بله آیان پَسّئو دات: ”ما چۆن کنێن، تئو بزانئے و تئیی کار.“
کجام پئیگمبر شمئے پت و پیرێنان آزار نداتگ؟ شمئے پت و پیرێنان تنتنا هما پئیگمبر هم کُشتنت که آیان آ ’پاک و نێکێنئے‘ آیگئے پێشگۆیی کرتگاَت. نون شما آییئے جندئے دْرۆهۆک و هۆنیگ اێت.
شما تچک و پهرێزکارێن مردم مئیاریگ کرتگ و کُشتگاَنت. آ شمئے هلاپا نهاۆشتاتگاَنت.
نون من دیست که جنێن چه هُدائے پَلگارتگێنانی و ایسّائے شاهدانی هۆنئے نۆشگا نِشه و مَلار اَت. من که دیست، سکّ هئیران و هَبَکّه منتان.