زَبور 91:2 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

² هُداوندئے بارئوا گوَشان: ”هما منی پناه و کلات اِنت، منی هُدا، که هماییئے سرا تئوکلَ کنان.“

زَبور 91:2 Кръстосани препратки

پێدایش 17:7

من وتی و تئیی نیامئے اَهد و پئیمانا اَبدمانێن اَهد و پئیمانے جۆڑَ کنان، گۆن تئو و گۆن تئیی آیۆکێن نَسل و پَدرێچا. من تئیی هُدا آن و چه تئو رند تئیی پُشپَدئے هُدا بان.

زَبور 14:6

شما سِتم دیستگێنانی شئوربندیان ریشکندَ کنێت، بله هُدا اِشانی پناهگاه اِنت.

زَبور 142:5

او هُداوند! تئیی بارگاها پریاتَ کنان و گوَشان: ”تئو منی پناهجاه ائے و زندگێنانی زمینا منی بهر.“

زَبور 142:6

منی پریاتا گۆش دار که من مزنێن سکّی و سۆریان کپتگان. منا چه آ مردمان برکّێن که منی رندا کپتگ‌اَنت، چێا که چه من زۆرمندتر اَنت.

زَبور 18:2

هُداوند منی تلار اِنت، منی کلات و منی رَکّێنۆک اِنت، منی هُدا منی تلار اِنت و هماییئے پُشتا باهۆٹ و مئیارَ بان. آ منی اِسپر اِنت، منی زۆراکێن رَکّێنۆک و منی سنگر.

زَبور 18:3

هُداوندا که ستا و سنائے لاهک اِنت تئوارَ کنان و چه وتی دژمنانَ رکّان.

زَبور 25:2

او منی هُدا! تئیی سرا تئوکلَ کنان، مئیل که پَشَل و شرمندگ ببان و دژمن منی سرا بالادست ببنت.

زَبور 31:15

منی وهد و دمان تئیی دستا اَنت، منا چه دژمنان برَکّێن، چه همایان که منی رندا کپتگ‌اَنت.

زَبور 43:4

آ وهدی هُدائے کُربانجاها رئوان، دێم په هُدایا که منی وشّی و شادهی اِنت. او هُدا، منی هُدا! ترا گۆن چنگا نازێنان.

زَبور 46:1

هُدا مئے پناهگاه و زۆر و واک اِنت، مَدَت کنۆکے که سکّیانی وهدا تئیار اِنت.

زَبور 46:2

پمێشکا نترسێن، تُرے زمین بجمبیت و کۆه دریائے دلا بکپنت.

زَبور 48:14

که هُدا همِش اِنت، مئے هُدا، اَبد تان اَبد، هما اِنت که تان مرکا مئے رهشۆنَ بیت.

زَبور 61:5

چیا که تئو، او هُدا، منی داتگێن کئول اِشکتگ‌اَنت و وتی نامئے تُرستگێنانی میراسِت منا بکشاتگ.

زَبور 71:3

منی پناه دئیگئے تلار بئے، که مُدام دێم په آییا بیایان. تئو په منی رَکّێنگا هُکم کرتگ، چیا که منی تلار و کلات تئو ائے.

زَبور 91:9

اگن هُدایا وتی پناه بکنئے، بُرزێن اَرشئے هُدایا وتی منندجاه.

لوکا 20:38

آ مُردگانی هُدا نه‌اِنت، زندگێنانی هُدا اِنت، چێا که آییئے گوَرا، سجّهێن زندگ اَنت.“