10 وتی اجبێن کاران مُردگان پێشَ دارئے؟ مُردگانی اَرواه پادَ کاینت و ترا ستا کننت؟ اۆشت...
مُردَگ هُداوندا ننازێننت، نه آ مردم که رئونت و بێتئوارَ بنت.
منَ نمِران، زندگَ مانان و هُداوندئے کرتگێن کارانی جارا جنان.
وتی دستان تئیی نێمگا شهاران، من په تئو تُنّیگ آن، چۆ هُشکێن ڈگارێا. اۆشت...
”منی مرکا چِه سوتّے مان و کبرئے تها منی اێر رئوگا چۆنێن پایدگے؟ زانا، هاک ترا ستا دنت؟ جارَ جنت که تئو وپادار ائے؟
چیا که مُردگ ترا یات کرتَ نکننت، کئے اِنت که چه مُردگانی جهانا تئیی شُگرا بگیپت؟
او هُداوند! منی سرا رهم کن، که سجّهێن رۆچا ترا تئوارَ کنان.