5 سَهیونئے بارئوا گوَشگَ بیت: ”اے مردم و آ مردم همۆدا پێدا بوتگاَنت، بُرزێن اَرشئے هُدا وت اورشَلیما پادارَ کنت.“
هما دابا که اِشکتگ نون گۆن وتی چمّانَ گندێن، لشکرانی هُداوندئے شهرئے تها، مئے هُدائے شهرا که هُدا تان اَبد پاداریَ کنت. اۆشت...
او هُداوند! تئیی پرستشگاهئے تها مئے جُهلانکێن پگر و هئیال گۆن تئیی مِهرا اِنت.
ترا گوَشان: تئو پِتْرُس ائے و اے تَلارئے سرا من وتی کِلیسائے بُنیاتا اێرَ کنان که مَرکئے زۆر آییا هچبر پرۆشَ ندنت و آییئے سرا سۆبێنَ نبیت.
اے چیزّانی بارئوا چے بگوَشێن؟ اگن هُدا گۆن ما گۆن اِنت، کئے مئے دژمن بوتَ کنت؟