15 بله تئو، او هُداوند، رهم کنۆک و مِهربانێن هُداے ائے، هِژم گرگا دێرَ کنئے و مِهر و وپایا سَررێچ ائے.
هُداوند رهم کنۆک و مِهربان اِنت، هِژم گرگا دێرَ کنت و مِهرا سَررێچ اِنت.
آییا وتی باکَمالێن کار یادگار کرتگاَنت، هُداوند مهربان و رهم کنۆک اِنت.
بله تئو بَکشنده ائے تانکه تئیی تُرس مئے دلا ببیت.
او اِسراییل! اُمێتا په هُداوندا بدار، که مِهر گۆن هُدایا اِنت و کامِلێن رَکّێنگ هماییئے دستا اِنت.
هُداوند مهربان و رهم کنۆک اِنت، هِژم گرگا دێرَ کنت و مِهری باز اِنت.
مِهر و وپاداری یکدگرا دُچارَ کپنت، اَدل و اێمنی یکدومیا چُکّنت.
تئو، او هُداوند، نێک و بَکشنده ائے و په آیان چه مِهرا سررێچ ائے که گۆن تئو پریاتَ کننت.
آییا په اِسراییلئے اۆبادگان وتی مِهر و وَپا یاتا آورتگ، زمینئے سجّهێن گُڈّی هَدّ و سیمسران، مئے هُدائے داتگێن نجات دیستگ.
هُداوند جار جنانا موسّائے دێما گوَست: ”هُداوند آن، هُداوند، رهمان و مِهربانێن هُدا من آن. گزبئے آرَگا دێرَ کنان و چه مِهر و وپایا پُرّ آن.
اے راست اِنت که شَریَت چه موسّائے وسیلها بَکشگ بوتگ، بله رهمت و راستی چه ایسّا مَسیهئے وسیلها آتک.