6 گوَشتُن: ”شما ’هُدا‘ اێت و شما سجّهێن، بُرزێن اَرشئے هُدائے چُکّ اێت،
هُدا، وتی هُدایی بارگاها برجم اِنت، ”هُدایانی“ دیوانا دادرسیَ کنت.
کُپر مکن. وتی مهلوکئے سرۆکا نالت مکن.
اگن دو مردم چیزّێئے سرا اَڑِت، گۆکے ببیت یا هرے یا پَسے یا چادِرے یا دگه گار بوتگێن چیزّے، گڑا اے دوێنانی جێڑه هُدائے بارگاها برگ ببیت و هرکَس که هُدایا مئیاربار کرت، آ، دومیا دو سری مَلام بدنت.