8 تئو انگورئے درچکے چه مِسرا گوَتک، تئو کئوم ڈنّا در کرتنت و اے درچک کِشت.
هُداوندا! مئیل که شرمندگ ببان، چیا که ترا تئوارُن پِر جتگ، بِلّ که شَرور سرجهل و شرمندگ ببنت و مُردگانی جهانا بێتئوار.
تئو گۆن وتی دستا کئوم در کرتنت، بله مئے پت و پیرێن سبز کرتنت. کئومِت درُشتنت و مئے پت و پیرێن شاهگانی بَکشاتنت.
وتی کئومِت گرانێن جاوران پرّێنتگ، مارا مدهۆش کنۆکێن شرابِت وارێنتگ.
آیانی دێما کئومی چه اۆدا در کرتنت، کئومانی زمینی آیانی میراس کرتنت و اِسراییلئے کَبیلهای گدانانی تها جهمنند کرتنت.
اے هما تَمبو اَت که مئے پیرێنان چه وتی بُنپیرُکان رَستگاَت و یوشائے کماشی و سرۆکیا، مئے پت و پیرُکان گۆن وت هما وهدا آورت که اے مُلکِش گپت و هُدایا آ دگه کئوم آیانی چمّانی دێما گلّێنتنت و تان داوودئے وهدا، آ تَمبو همے مُلکا اَت.