2 سکّی و سۆریانی رۆچا هُداوندئے شۆهازا آن، سجّهێن شپا منی دست دْراج اَنت و دَمَ نبَران، منی اَرواه آرام گِرَگَ نلۆٹیت.
مَردا گوَشت: ”چه اِد و رند تئو آکوب گوَشگَ نبئے، تئیی نام اِسراییلَ بیت، چێا که تئو گۆن هُدایا و گۆن مردمان مِڑِتگئے و سردَست بوتگئے.“
آکوبئے سجّهێن بَچّ و جنکّ په آییئے تَسَلّا دئیگا آتکنت، بله آ تَسَلّا نبوت. گوَشتی: ”من پُرسیگا پُرسیگ مُردَگانی جهانا، وتی چُکّئے کِرّا جَهلادَ رئوان.“ و پت مُدام په ایسُّپا گرێوَگا اَت.
وتی پرێشانیانی تها هُداوندُن تئوار جت و کُمک لۆٹگئے پریاتُن وتی هُدائے گوَرا بُرز کرت. آییا چه وتی پرستشگاها منی تئوار اِشکت و منی کُمک لۆٹگئے پریات آییئے گۆشان رَست.
سکّی و سۆریانی رۆچا منا بلۆٹ، من ترا نجاتَ دئیان و تئو منا شان و شئوکتَ دئیئے.“
بێگاه و سَباه و نێمرۆچا زنگَ جنان و پریاتَ کنان و آ منی تئوارا اِشکنت.
وتی بسترئے تها هم ترا یاتَ کنان و شپانی پاسان تئیی هئیالا بان.
سکّیانی رۆچا ترا تئوارَ کنان، که تئو پسّئوَ دئیئے.
هما یَهودی که لۆگا مَریَمئے کِرّا اَتنت و آییا تسلّا دئیگا اَتنت، وهدے دیستِش که مَریَم په اِشتاپی پاد آتک و چه لۆگا در آتک، آییئے رَندا کپتنت. وتمانوت گوَشتِش: ”بلکێن په گرێوگا کَبرئے سرا رئوت.“