2 تئو گوَشئے: ”وتی گیشّێنتگێن وهدا په اِنساپ دادرسیَ کنان.
بێمئیاریئے راها رئوان. منی کرّا کدی کائے؟ گۆن دلپهکی وتی لۆگا زندَ گوازێنان.
تئو جاهَ جنئے و ترا سَهیونئے سرا بزّگَ بیت، چێا که سَهیونئے سرا رهم کنگئے وهد آتکگ، آ گیشِّتگێن وهد رَستگ.
ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”منی وهد اَنگت نئیاتکگ، بله په شما هر وهد شَرّ اِنت.
پَسّئوی دات: ”آ وهد و زمانگ که پتئے دستا اَنت و آییا وت گیشّێنتگاَنت، شمارا په آیانی زانگا کارے نێست.
چێا که آییا یکّ رۆچے گیشّێنتگ که آ رۆچا دنیائے سجّهێن مردمانی کرتگێن کاران گۆن اِنساپ دادرَسی و داوریَ کنت و په اے مکسدا یکّے گچێنی کرتگ. هُدایا آ پمێشکا چه مُردگان زندگ کرت که په هرکَسا اے هبرئے راستی پکّا ببیت.“