15 اگن بگوَشتێنُن: ”اے هبرانَ کنان،“ من تئیی چُکّانی نَسل درۆهتگاَت.
بله اۆدا وتی تُرسئے تها بُڈّنت، چیا که هُدا گۆن پهرێزکارانی نَسل و پدرێچا اِنت.
آیۆکێن نَسل آییئے هزمتا بنت، دێمی پدرێچ هُداوندئے بارئوا سهیگ کنگَ بنت و
همے پئیما اَنت، آ مردم که آکوبئے هُدائے شۆهازا اَنت، هما که په آییئے دێما هُدۆناک اَنت. اۆشت...
اگن گۆن تئیی وراکێئے ورگا تئیی برات دِلرنجَ بیت، گڑا چه اِد و رَند مِهرئے تها گام نجنَگا ائے. په وتی وراکا آییا تباه مکن که مَسیه په هماییا مُرت.
شَرتر اِنت که چه گۆشت، شراب یا دگه هر چیزّا پهرێز بکنئے که تئیی براتئے ٹَگل ورگئے سئوَبسازَ بیت.
بله شما هُدائے گچێن کرتگێن بادشاهێن روهانیێن پێشوا و پاکێن کئوم اێت، هُدائے جندئے کئوم اێت و آییا شمارا چه تهاریا دێم په وتی پرشئوکتێن رُژناییا گْوانک جتگ تان آییئے مزنێن کاران جار بجنێت.