5 نَسلانی نَسل تئیی شرپ و اِزّتا بداراتنت، تانکه رۆچَ دْرپشیت، تانکه ماه نورَ دنت.
بادشاهئے نام نمیران بات، تان رۆچَ دْرپشیت نام و تئواری بمانات. سجّهێن کئوم چه آییا برکت بگراتنت و آییا مبارک بگوَشاتنت.
آییئے اَهدا پهرێزکار شاداب باتنت، تان هما وهدا که ماه نورَ دنت آبادی بات.
تان اَبد آییئے نسلا برجاهَ داران، آییئے بادشاهیئے تَهتا آسمانئے رۆچانی هسابا.
آ بادشاهانی وهدا، آسمانی هُدا دگه بادشاهیے اڈَّ کنت که هچبر تباهَ نبیت و دگه کئومێئے دستا هم دئیگَ نبیت. اے بادشاهی، آ دگه سجّهێن بادشاهیانَ پرۆشیت و هلاسَ کنت، بله وت تان اَبد برجمَ مانیت.
هاکمی، شان و بادشاهی همِشیا دئیگ بوت که سجّهێن کئوم و راج و هر زبانئے مردم اِشیئے هِزمتا بکننت. اِشیئے هُکمرانی اَبدمانێن هُکمرانیے که هچبر هلاسَ نبیت و اِشیئے بادشاهی هچبر زئوالَ نبیت.
پدا بادشاهی، هاکمی و آسمانئے چێرئے سجّهێن بادشاهیانی شئوکت و مزنی، بُرزێن اَرشئے هُدائے پاکێن مردمان دئیگَ بیت. هُدائے بادشاهی اَبدی بادشاهیے بیت و سجّهێن بادشاهی و مُلک، هُدائے هِزمت و پرمانبرداریا کننت.‘
هپتمی پرێشتگا وتی کَرنا جَت. آسمانا بُرزێن تئوار اَتنت که گوَشگا اَتنت: ”دنیائے بادشاهی مئے هُداوند و آییئے مَسیهئے بادشاهی جۆڑ بوتگ و آ اَبد تان اَبد بادشاهیَ کنت.“