زَبور 72:17 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁷ بادشاهئے نام نمیران بات، تان رۆچَ دْرپشیت نام و تئواری بمانات. سجّهێن کئوم چه آییا برکت بگراتنت و آییا مبارک بگوَشاتنت.

زَبور 72:17 Кръстосани препратки

پێدایش 12:3

هما مردم که ترا برکتَ دئینت، من آیان برکتَ دئیان و هما مردم که ترا نالتَ کننت، من آیان نالتَ کنان و زمینئے سجّهێن کئوم تئیی سئوبا برکتَ گرنت.“

پێدایش 22:18

زمینئے سجّهێن کئوم تئیی پُشپَدئے سئوَبا برکتَ گرنت، چێا که تئو منی هبر زُرتگ.‘“

زَبور 21:7

چیا که بادشاه هُداوندئے سرا تئوکلَ کنت و بُرزێن اَرشئے هُداوندئے مِهرا نلرزیت.

زَبور 45:17

تئیی نامئے یاتا نَسلانی نَسل زندگَ داران، پمێشکا سجّهێن کئوم ترا اَبد تان اَبدَ نازێننت.

زَبور 89:36

که آییئے نَسل تان اَبد برجاهَ مانیت و آییئے تهت منی درگاها چۆ رۆچا اَبدی اِنت،

دَرگوَز 3:15

هُدایا گۆن موسّایا اے هم گوَشت: ”گۆن بنی اِسراییلا بگوَش که ’یَهوِه‘، بزان شمئے بُنپیرکانی هُدا، اِبراهێمئے هُدا، اِساکئے هُدا و آکوبئے هُدایا منا شمئے کرّا راه داتگ. تان اَبد منی نام همِش اِنت و من نَسلانی نَسل همے ناما یات کنگَ بان.

مَتّا 1:21

آ، مردێن‌چُکّێئے سرا چِلّگَ بیت و آییئے ناما ایسّا بکن، چێا که آ وتی کئوما چه آیانی گناهانَ رَکّێنیت.“

مَتّا 1:23

نِشتگێن جنێن‌چُکّێئے لاپ پُرَّ بیت و مردێن‌چُکّێئے سرا چِلّگَ بیت و آییئے ناما اِمانوییل پِرَ بندنت، که اِشیئے مانا ”هُدا گۆن ما“ اِنت.

لوکا 1:48

چێا که وتی مۆلدئے نِزۆری‌ای چارتگ. چه اِد و رَند، سجّهێن نَسل و پَدرێچ منا بَهتاورَ زاننت.

کاسِدانی کار 3:16

اے مردا گِندگا اێت و زانێت. چه ایسّائے نامئے سرئے باوَرمندیا، آییا واک و توان رَستگ. هئو! ایسّائے نام و آییئے سرا باوَرمندیا، اے مرد شمئے دێما سَرجما دْراه کرتگ.

په گَلاتیان پولُسئے کاگد 3:14

مَسیها مارا مۆکت که چه آییئے وَسیلها اِبراهێمئے برکت درکئومان سر ببیت و چه ایمانئے راها مارا هما پاکێن روه برسیت که هُدایا کئول کرتگ.

په پیلیپیان پولُسئے کاگد 2:10

که هرکَس ایسّائے ناما کۆنڈان بکپیت، آسمانا هم، زمینئے سرا هم و زمینئے چێرا هم،

پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:3

مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے هُداێن پتا ستا و سنا بات. چه وتی سررێچێن رهمتا و گۆن ایسّا مَسیهئے چه مُردگان زندگ بئیگا، هُدایا مارا نۆکسرا پێدا کرت تان مارا زندگێن اُمێتے برسیت.

اِلهام 15:4

کئے اِنت که چه تئو نتُرسیت، او هُداوند! کئے اِنت که تئیی ناما شئوکتَ ندنت؟ چێا که تهنا تئو پاک ائے. سجّهێن کئومَ کاینت و تئیی بارگاها ترا پرستشَ کننت، چێا که تئیی آدلێن کار زاهر بوتگ‌اَنت.“