1 او هُدا! وتی اَدلا بادشاها ببَکش، وتی انساپا بادشاهئے چُکّا،
اگن هُداوند لۆگا مبندیت، بانبندانی زهمت بێکار اِنت. اگن هُداوند، شهرئے نِگهپانیا مکنت، نِگهپانانی نِگهپانی بێکار اِنت.
آ کَس که چه هُدائے نێمگا رئوان دئیگ بوتگ، هُدائے هبرانَ کنت، چێا که هُدا وتی روها آییارا بێهسابَ بَکشیت.