او هُدا! نون که پیر آن و مود اسپێت اَنت، منا یله مکن، تان نۆکێن پدرێچئے نیاما تئیی زۆرئے جارا بجنان و سجّهێن آیۆکێن نسلان چه تئیی واک و توانا سهیگ بکنان.
من پمێشکا سَکّی و سۆری سگّگا آن، بله شرمندگ نهآن چێا که زانان من کئیی سرا ایمان آورتگ و دلجم آن که آییا اے واک و توان هست که تان وتی آیگئے رۆچا هما امانتئے نگهپانیا بکنت که منا داتگی.